پرسشها و پاسخها، ص: 6

را به روشنی می شنيدند.

قرآن كريم می گويد: هنگامی كه فرعون در ميان امواج خروشان خود را گرفتار ديد و مشاهده كرد آبی كه مايه حيات و آبادی كشور او و سرچشمه تمام قدرت مادّی اش بود اكنون فرمان مرگ او را اجرا می كند و در برابر چند موج كوچك عاجز مانده و دستش از همه جا كوتاه شده فرياد زد:

«آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ» «1».

ايمان آوردم كه هيچ معبودی جز همان كه بنی اسرائيل به او ايمان آوردند، نيست و من از تسليم شدگان در برابر فرمان های حق هستم.

قرآن مجيد در مورد ديگر می فرمايد:

«فَإِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَی الْبَرِّ إِذا هُمْ يُشْرِكُونَ» «2».

مشركان تا در امنيت و آسايشند، بر آيين شرك تعصّب دارند، پس زمانی كه در كشتی سوار می شوند و در وسط دريا امواج خطرناك آنان را محاصره می كند خدا را در حالی كه ايمان و عبادت را برای او از هرگونه شركی خالص می كنند، می خوانند، و چون به سوی خشكی نجاتشان می دهيم به ناگاه به آيين شرك روی می آورند.

ممكن است بعضی اين توّجه به خدا و ندای فطرت را واكنش تلقينات مذهبی محيط بدانند كه در طول عمر تحت تأثير آن بوده و هستيم ولی

______________________________
(1) يونس (10): 90.

(2) عنكبوت (29): 65.