ماند خاکستر بجا از خيمههاي سوخته سبز شد بانگ عزا از خيمههاي سوختهميرود تا آسمان همراه بانگ يا حسين شعله شور و نوا از خيمههاي سوختهآب آب کودکان تشنه در ظهر عطش رفته تا عرش خدا از خيمههاي سوختهاز سفير تير صيادان غزالان حرم در بيابان شد رها از ...
حسين آئينه نور خدائي است وجودش عين مصباحالهدايي استاگر قرآن ناطق مرتضي بود حسين ايجاز آن در نينوا بودبخوان اجمال و تفضيل امامان زخم يک جرعه زن با تشنهکامانگرين يک جرعه ازجام حسين است نصيبت نورآفاق و شين و عين استبنازم شور مرکب راندنش را فراز ...
درآمدی بر سبک زندگی و سیره قرآنی امام حسین (ع)
نویسنده: على اسعدى
اشاره
امام حسین(علیه السلام) گوهر تابناک و چراغ درخشانى است که هماره بر تارک تاریخ درخشیده و خواهد درخشید. طالبان هدایت و انسانهاى خسته از ظلم و تبعیض و ذلت و ستیزه، نامردمى و ...
حضرت اباعبدا... الحسين(ع) آموزگار بزرگ شهادت و انقلاب است. حركت عظيم و سرنوشت ساز آن حضرت در راه احياي اسلام ناب محمدي و مبارزه سازش ناپذير با ستمگران را تماي وجدانهاي آگاه و بيدار دل در طول تاريخ ارج نهاده و بر عظمت آن حضرت و قيام جاودانه او سر تعظيم ...
منابع : فصلنامه مشکوة، شماره 76 و 77 / چنارانی، محمد علی
پیش سخن
عاشورای حسینی، پیامها و آموزه های فراوانی دارد. از این رو، در همه روزهای سال به ویژه در ایام محرم باید به درس آموزی از مکتب زنده و پویای امام حسین علیه السلام پرداخت، زیرا این نهضت ...
زمین سوم شعبان را عاشقانه میچرخد و تو متولد میشوی، ای سرسلسله عشق!تو خورشیدوار، از تمام دریچههای روشن «هستی» سرکشی میکنی از سرنوشت غریبانه خاک.عطر هزار گل محمدی در نفسهایت جاری است. میایستی به لطافت بهار، بر آستانه خزانزده زمین و دنیا ...
میآید؛ با چشمانی که افقهای سرخ را تجربه خواهد کرد و دستانی که درخت ظلم را بارور نمیخواهد. مدینه، پرشورترین ترانهها را به پیشوازش دف میزند و میچرخد.عود بسوزانید و دست بیفشانید که وامگذار عزت شیعه از راه میرسد!او میآید تا دین رسول الله ...
حسین، حسین، حسین؛ چه آهنگ دلنشینی دارد این نام؛ چقدر عشق در پس این واژه پنهان است!کیست که او را بشناسد و در پیشگاه غربتش سر خم نکند؟کدام مرد است که وامدار مردانگیاش نیست؟کدام دلی است که از شوق نامش، در سینه بال بال نمیزند؟کدام دستی است که در ...
آنگاه از قوم شقاوت آبرو رفتخونِ خدا با نيزههاىِ در گلو، رفتوقتى كه دريا در پى نهرى جفاكارخونين جگر، بىقطرهْ آبى در سبو رفت وقتى در آن آشوب، كفرِ تيغ بر كف سر وقت قرآن با دو دست بىوضو رفتغارتگر خونخوار ماند و آه تاريخ دودى شد و در چشمهاى تنگ ...
كاروان رفته است و او جا مانده است چشمه لب تشنه تنها مانده است آب، پيش از قصّهات نيلى نبودجاى سيلى روى دريا مانده است كاروان سر مىبرد بر كوفه، آهرأس اكبر مىبرد بر كوفه، آهاين همه قرآن ناطق را يزيدجاى كافر مىبرد بر كوفه، آه!پشت سر ـ من ـ روبهرو ...
گرد و غبارِ قافله در دشت پيچيد آن كاروانْ سالارِ عاشقآرام، بر صحرا، نگاهى كرد؛ آرامحال و هواى آن ديارِ خشك و سوزان گويى برايش آشنا بوداو خوب مىدانست آنجا «نينوا» بود...بارانِ اشك و خونِ دل از چشمهاى او روان شدخورشيد، تا اين صحنه را ديددر پشتِ ...
اعتبروا ایها الناس بما وعظ الله به اولیاءه من سوء ثنائه علی الاحبار اذ یقول: «لولا ینهاهم الربانیون و الاحبار عن قولهم الاثم» (1) . انما عاب الله ذلک علیهم لانهم کانوا یرون من الظلمة الذین بین اظهرهم المنکر و الفساد فلا ینهونهم عن ذلک رغبة فیما ...
هل تقدرون علی اکثر من قتلی؟ مرحبا بالقتل فیسبیل الله و لکنکم لاتقدرون علی هدم مجدی و محو عزی و شرفی فاذا لا ابالی بالقتل .
آیا شما به بیشتر از کشتن من توان دارید؟ خوشا به مرگ در راه خدا! اما شما نمیتوانید مجد و عزت و شرف مرا نابود کنید، پس مرا از ...
قد ترون عهود الله منقوضة فلا تفزعون و انتم لبعض ذمم آبائکم تفزعون و ذمة رسول الله مخفورة . . . ولا فی منزلتکم تعلمون و لا من عمل فیها و بالادهان و المصانفة عند الظلمة تامنون کل ذلک مما امرکم الله به من النهی والتناهی و انتم عنه غافلون و انتم اعظم ...
سلطهم (الظلمة) علی ذلک (منزلة العلما) فرارکم من الموت و اعجابکم بالحیاة التی هی مفارقتکم فاسلمتم الضعفاء فی ایدیهم فمن بین مستعبد مقهور و بین مستضعف علی معیشته مغلوب . یتقلبون فی الملک بآرائهم و یستشعرون الخزی باهوائهم اقتداء بالاشرار و جراة علی ...
به نماز عشق میورزید حتی آنهنگام که باران تیر و نیزه باریدن گرفته بود و به راز و نیاز، وقتی که خنجرها و شمشیرها تشنهی خونِ تازه بودند. همگان را فهمانده بود که در قنوت، سکوت جایز نیست و چه خوشتر آن که در سجدهی آخر نماز ـ همچون خورشید فروزان ...
به کاروان حسین علیهالسلام درآمد؛ با تبسّمی به باغ چهره و ترنّمی در سخن. از آنان بود که هرگاه لب میگشود، چلچلهها مدهوش میشدند و چون مینگریست، آهوان از خویش میرمیدند. هنگام که قرآن میخواند، فرشتگان به دهانش بوسه میزدند و آنگاه که به ...