در كتب شيعه و سنى آمده: «ابن عباس» كه درس قرآن و فهم مفاهيم كتاب الهى را در حد خودش از وجود مبارك اميرمؤمنان عليه السلام كه شاهد نبوت و دارنده همه كتاب بود فرا گرفته مىگويد: اميرمؤمنان عليه السلام به من فرمود: «اگر معانى بلند و ...
كتاب خدا از نظر فصاحت، بلاغت، استعمال الفاظ، كلمات، تركيب جملات، آيات، تعداد سورهها و نظامبندى، يك معجزه واقعى است.اين شكل و ترتيب قرآن نشان دهنده اين معناست كه معمار و بنّاى اين ساختمان فقط و فقط خداست، و در اين بناى محكم حتى يك نقطه كم و ...
قرآن كريم دلايل متين و برهانهاى استوارى بر نزولش از جانب خداوند اقامه مىكند، و زمينه قبول آن را به عنوان وحى الهى، براى هر انديشمندى آماده مىنمايد.
قرآن؛ در يكى از دلايل دندان شكن بر اثبات نزولش از پيشگاه ذوالجلال مىگويد:
«و اگر در ...
آن مدرسهاى كه سفراى بزرگ الهى، يعنى پيامبران عظيم الشأن آسمانى، قبل از پيامبر اسلام براى تربيت انسان، به مقتضاى فطرت و عقل و وجدان كه جزء مايههاى ذاتى او است بنا كردند، رسول خدا صلى الله عليه و آله با ارائه قرآن از جانب حق، تكميل كرد.
رهبر ...
از آيات و وروايات استفاده مىشود كه مسلمانان نسبت به كتاب الهى، داراى سه وظيفه مهم هستند:
1- قرائت قرآن 2- فهم قرآن 3- عمل به قرآن.
و اين سه وظيفه از آيه 121 سوره بقره و آياتى مشابه آن به طور صريح استفاده مىشود:
«الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ ...
قرآن گرچه از نظر تعداد حروف، كلمات، نقطهها، زير و زبرها، آيات و سورهها داراى حد معينى است و به شماره تمام برنامههاى صورى كتاب در بعضى از تفاسير اشاره رفته؛ ولى از نظر معنا، دريايى است كه ساحل ندارد و جهانى است كه براى آن حدّى متصور ...
در آن زمانى كه ميدان حيات انسان از همه طرف، دستخوش حملات ويرانگر اميال و غرايز حيوانى و شيطانى شده بود، و بر اثر آن حملات و طوفانها ساختمان كرامت و فضيلت از ريشه رو به ويرانى مىنهاد؛ در آن زمان كه در تمام جهان عدهاى زورگو و مفتخور و ...
با توجه به اين حقايق معلوم مىشود كه چرا شريعت اسلام كيفر چند گناه از قبيل: قتل عمد، قذف، زنا، محاربه افساد، شرب خمر، ارتداد از دين، لواط و سرقت را به نص صريح تعيين كرده و در ساير موارد كيفر خاصى مقرّر نداشته و نوع و مقدار كيفر را به نظر حاكم شرع ...
.
«كيفر آنان كه با خدا و پيامبرش مىجنگند، و در زمين به فساد و تباهى مىكوشند، فقط اين است كه كشته شوند، يا به دارشان آويزند، يا دست راست و پاى چپشان بريده شود، يا از وطن خود تبعيدشان كنند. اين براى آنان رسوايى و خوارى در دنياست، و براى آنان ...
فضل بن شاذان كه از بزرگان اصحاب ائمه و از دانشمندان مشهور شيعه است، نقل مىكند كه حضرت رضا عليه السلام سرقت را از گناهان كبيره شمرده است .
و در روايت اعمش آمده كه حضرت صادق عليه السلام از قول نبى اكرم صلى الله عليه و آله نقل كرده است: زنا ...
قال على عليه السلام:
احْبِسْ لِسانَكَ قَبْلَ ان يُطيلَ حَبْسَكَ وَيُردى نَفْسَكَ، فَلا شَىْءَ اوْلى بِطُولِ سِجْنٍ مِنْ لِسانٍ يَعْدِلُ عَنِ الصَّوابِ وَيَتَسَرَّعُ الىَ الْجَوابِ .
«پيش از آن كه زبانت تو را به زندان طولانى و ...
پس از ذكر فهرست موارد بيستگانه فوق اينك به چند روايت توجه كنيد:از امير مؤمنان عليه السلام نقل شده است كه فرمود: «در انسان ده خصلت است كه زبان آن را آشكار مىكند:1- شاهدى است كه از درون خبر مىدهد. 2- حاكمى است كه به دعواها فيصله مىدهد. 3- ...
اول: مشغول كردن كرام الكاتبين به چيزى كه در آن فايده و خيرى نباشد. حق مردم عاقل آن است كه از ايشان شرم دارد و ايشان را نرنجاند:
«ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ» .
دوم: فرستادن نامه نزد خداى تعالى، پر از لغو و هرز و ...
از «سفيان بن عبد اللَّه» روايت است كه گفت به رسول خدا صلى الله عليه و آله گفتم:ما اخوف ما تخافه على فقال هذا و اخذ بلسان نفسه «2». «اى رسول خدا! از چه چيز بر من بيشتر مىترسى؟ فرمود: اين و زبان خود با دست گرفت».و از «يونس بن ...
وقتى در قرآن مجيد درباره زبان، به بيش از يك و نيم برابر آيات تمام ابواب فقه برخورد مىكنيم، به اين معنى مىرسيم كه زبان عضوى بزرگ و پاره گوشتى فوق العاده است.مىگويند: مالك «لقمان» يا خواجه او به او گفت: بهترين غذاى دنيا را ...
درباره زبان در قرآن مجيد نزديك به دويست و هشتاد و سه آيه آمده است.
به عنوان نمونه به چند آيه توجه كنيد: تنها در سورههاى «صف» و «حجرات» كه به سوره اخلاق معروف است چندين آيه وجود دارد، مانند:
1- «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ ...
مىگويند: آياتى كه در قرآن مجيد براى بيان احكام فقهى نازل شده نزديك به پانصد آيه است كه محققينى همچون «مقدس اردبيلى» مجموع آن آيات را در يك كتاب، تحت عنوان «آيات الاحكام» جمع آورى كرده است.فقه اسلامى نزديك به هشتاد و سه بخش است: باب ...
كوتاه سخن اينكه: اسلام براى تأمين نيازهاى انسان، چه در زمينه مادى و چه در زمينه معنوى، وظايف و مسئوليتهاى مهمى را معين كرده كه با به كار گرفتن آن، مشكلات شخصى و اجتماعى قابل حل و در پرتو عمل به آن، سعادت نصيب انسان خواهد شد.