و تو را سپاس سپاسى كه پايان آن را جز مشيتّت نخواهد و تو را سپاس سپاسى كه جز خشنودى تو مزدى براى گوينده اش نيست و تو را سپاس بر بردباری ات پس از آن كه دانستى و تو را سپاس بر گذشتت، پس از آنكه بر عذاب توانا بودى

اى سرور من، خدايا! و تو را ستايش و سپاس براى همه صفات پسنديده ات و بر همه نعمت هايت، سپاسى بلند و بى پايان، كه آن را اى پروردگار ما پسنديده دارى و از آن خشنود شوى.

سپاسى كه نمايان شود در دلم و بر تنم و نزد من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رويم و بالاى سرم و زير پايم و آنگاه كه مرگم فرا رسد و يگانه و تنها مانم سپس فانى شوم و تو را سپاس گاهى كه زنده و برانگيخته شوم،

خدايا!  تو را سپاس، سپاسى همواره و هميشگى كه گسست و پايانى برايش نباشد و تنها سزاوار تو باشد و به تو بيانجامد،

خدايا! تو را سپاس سپاسى كه آغازش بالا رود و انجامش پايان نگيرد، خدايا!  تو را سپاس، سپاسى كه آسمان براى تو بر دوش كشد و زمين و هركه بر آن است تو را آنچنان تسبيح كند.

..و اينكه خدا مردگان را برخواهد انگيخت و شهادت میدهم كه على بن ابى طالب امير مؤمنان بر حق بر حق است و پيشوايان از فرزندانش امامان هدايت گر و ره يافته اند، نه گمراهند و نه گمراه كننده و...

خدايا! تو را گواه میگيرم و گواهى تو مرا بس است، و و گواه میگيرم همه فرشتگان و پيامبران و رسولان و حاملان عرش و ساكنان آسمانها و زمين و همه آفريده هايت را بر اينكه همانا تويى خدا، معبودى جز تو نيست،

شكرگذارى و سلامتى و فضل و كرامتت را همواره تا گاهى كه زنده هستم روزى ام فرما، خدايا! به نورت هدايت يافتم و به احسانت بى نياز گشته و به نعمتت صبح و شام كردم،

خدايا، در حالى صبح كردم كه از جانب تو بودم در نعمت و خير و بركت و سلامتى كامل، پس درود فرست بر محمّد و خاندانش و نعمت و خير و بركات و سلامتى را بر من با نجات از آتش دوزخ تمام كن،

 منزّه است پروردگار برترم، منزّه است آن زنده به خود پاينده، منزّه است آن بلند مرتبه برتر، منزّه است او و بلندمرتبه است از هر زشتى و عيب، پاك و پاكيزه است، پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح،

 منزّه است خداى فرمانرواى زنده اى كه هرگز نمى ميرد، منزّه است خداى فرمانرواى زنده، داراى نهايت پاكى، منزّه است پاينده پايدار، منزّه است پايدار پاينده، منزّه است پروردگار بزرگم،

نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى منزّه است خدا و ستايش خاص خداست، و معبودى جز خدا نيست، و او از هر وصفى برتر، و جنبش و نيرويى نيست جز به مدد خداى والای بزرگ.

اى خداى من و پروردگارم و سرور و مولايم، براى كداميك از دردهايم به حضرتت شكوه كنم و براى كدامين گرفتاريم به درگاهت بنالم و اشك بريزيم.

اى كاش میدانستم اى سرورم و معبودم و مولايم، آيا آتش را بر صورتهايى كه براى عظمتت سجده كنان بر زمين نهاده شده مسلطّ میكنى و نيز بر زبانهايى كه صادقانه به توحيدت و به سپاست مدح كنان گويا شده و هم بر دلهايى كه بر پايه تحقيق به خداونديت اعتراف كرده

ای خداى من اينك پس از كوتاهى در عبادت و زياده روى در خواهش هاى نفس عذرخواه، پشيمان، شكست ه دل، جوياى گذشت طالب آمرزش، بازگشت كنان با حالت اقرار و اذعان و اعتراف به گناه،