يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُهُمْ يَسْعَىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴿٨﴾يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ﴿٩﴾ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ ۖ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ﴿١٠﴾وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ﴿١١﴾وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ﴿١٢﴾« 561 » ای مؤمنان! به پیشگاه خداوند توبه کنید، توبه‌ای خالص! امید است پروردگارتان گناهانتان را از شما محو کند و شما را به بهشت‌هایی درآورد که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است، در آن روزی که خداوند، پیامبر و کسانی را که با او ایمان آوردند خوار نمی‌کند، نورشان پیش رویشان و از سمت راستشان می‌شتابد درحالی‌که می‌گویند: پروردگارا! نورِ ما را برای ما کامل کن و ما را بیامرز! بی‌تردید تو بر هر کاری توانایی (٨) ای پیامبر! با کافران و منافقان بجنگ! و بر آنان سخت بگیرکه جایگاهشان دوزخ است، و [دوزخ] عاقبت بدی است! (٩) خداوند برای کافران، همسر نوح و همسر لوط را مَثَل زده، که آن دو در سرپرستی [و زوجیتِ] دو بندۀ شایسته از بندگان ما بودند، ولی [در امر دین و دینداری و رازنگاهداری] به آن دو خیانت کردند، دو پیامبر ما [با وجودی که پیوند زوجیت با آنان داشتند] چیزی از [عذاب] خدا را از آن دو زن دفع نکردند، [به هر دو] گفته شد: با واردشوندگان به آتش وارد شوید (١٠) و خداوند برای مؤمنان، همسر فرعون را مَثَل زده است هنگامی که گفت: پروردگارا! برای من نزد خودت خانه‌ای در بهشت بنا کن! و مرا از فرعون و کردارش نجات ده! و از مردم ستمکار رهایی‌ام بخش! (١١) و [نیز] مریم دختر عِمران را [مَثَل زده]، که دامان خود را پاک نگاه داشت در نتیجه از روح خود در رَحِم [او] دمیدیم، او فرمان‌های پروردگارش و کتاب‌های او را تصدیق کرد، و از زمرۀ اطاعت‌کنندگان [از خواسته‌های حق] بود (١٢) « 561 »
صفحه قبلي
انتهاي قرآن
ابتداي قرآن