[ابو] حتوف بن حارث و برادرش سعد، از خوارج [و در سپاه عمربن سعد] بودند. آن دو با شنيدن صداى زنان و فرزندان خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم شعار خوارج را سر دادند، سپس با شمشير حمله كردند و همراه امام حسين عليه السلام جنگيدند و پس از آن كه سه تن از نيروهاى عمر سعد را از پاى درآوردند خود به شهادت رسيدند.
منابع متأخر نام وى را ابوالحتوف و نام پدرش را حرث بن سلمه انصارى عجلانى ضبط كرده و آورده اند كه وى و برادرش سعد در كوفه بودند و ايده خوارج داشتند و همراه عمر سعد به جنگ امام حسين عليه السلام آمدند.
روز دهم محرم هنگامى كه از ياران امام عليه السلام به جز «سويد بن عمرو بن ابى المطاع» و «بشير بن عمرو حضرمى» كسى باقى نمانده بود، حضرت عليه السلام نداى يارى طلبى سر داد و زنان و كودكان آغاز به ناله و شيون كردند. ابوالحتوف و برادرش سعد در حالى كه بعد از نماز ظهر بود و در وسط آوردگاه جنگ بودند با شنيدن نداى يارى طلبى امام عليه السلام و صداى گريه و ناله زنان و كودكان خاندان پيامبر گفتند ما مى گوييم: «لا حُكْمَ الَّا للَّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه» و اين حسين عليه السلام فرزند دختر پيامبر ما محمد صلى الله عليه و آله و سلم مى باشد. در حالى كه ما آرزوى شفاعت از جدّ او در روز قيامت داريم، چگونه با اين وضعى كه هيچ يار و ياورى ندارد با وى بجنگيم؟ سپس شمشير كشيدند و در كنار امام حسين عليه السلام با دشمنان وى به جنگ پرداختند و پس از كشتن شمارى زياد و مجروح كردن شمارى ديگر، هر دو با هم در يك مكان به شهادت رسيدند.
رِضْوانُ اللَّهِ عليهما!
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
