مرگ و فرصت ها، ص: 343

خود را بياندازيد و بتازيد، اگر بيدار شديد و توبه كرديد، اهل نجات هستيد، اما اگر بيدار نشديد و توبه نكرديد، همه طرف بن بست است و راه فراری وجود ندارد:

«و لا يمكن الفرار من حكومتك» «1»

اين آيه:

«أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ مُحِيطٌ» «2»

يعنی شما دايره وار در محاصره قدرت من هستيد و من بر شما محيط هستم، يعنی احاطه كامل دارم. او می خواهد قدرتش را نشان دهد كه ما نابود كننده كاخ، ارتش، قدرت و خود فرعون را در دامن فرعون، بزرگ می كنيم. چشم او كور، بچه را از درون آب بگيرد، عشق فرزند را به دل او و همسرش می اندازيم، بچه كه گريه می كند، بيدار شود و او را در آغوش بگيرد و راه ببرد، نوازش كند، بزرگش كند، لباسش و خوراكش را بدهد، تا در آينده با او در بيافتد و او را نابود كند.

ناتوانی انسان در برابر خدا

جنگ خدا با دشمن خيلی عجيب است. نمرود را می خواهد نابود كند، به پشه می گويد: از سوراخ بينی او بالا برو، با شاخك های تيز خود، به صورت مته، بينی او را سوراخ كن و به درون مغزش برو و شروع به خوردن آن كن، روابط مغز را كه قطع كنی، لمس، كور و كر می شود و بعد نيز هلاك می شود. پشه به امر خدا كار خودش را كرده و همه رشته ها را پاره كرده است.

كسی كه در مقابل خدا بخواهد سينه سپر كند، خدا بخواهد او را از پا در بياورد، به سلول خيلی ريز در بدنش كه با چشم مسلح نيز سخت ديده می شود می گويد: از اين كوچك بودن بيرون بيا و شروع به تكثير كن، تا وقتی كه بخشی از بدن را رشد بی رويه بدهد، بعد درد شروع می شود، زير بهترين دستگاه عكس برداری می برند،

______________________________
(1)- اقبال الأعمال: 706.

(2)- فصلت (41): 54؛ « [و] آگاه باش! كه يقيناً او به همه چيز [با قدرت و دانش بی نهايتش ] احاطه دارد.»