حلال و حرام مالی، ص: 232

پيغمبر و امامی هست، خودشان برای خودشان قوانينی را درست كرده اند كه مال، ناموس و امنيت شان حفظ شود و مدت ها در كنار يكديگر راحت زندگی كردند و مردند.

طبق اين آيه شريفه، خدا در قيامت برای اين ها دادگاه تشكيل نمی دهد كه چرا نماز نخوانديد، روزه نگرفتيد و كار خير نكرديد؟ چون آنها می گويند: خدايا! ما اصلًا از اين حرف ها خبر نداشتيم. تو از دل ما خبر داری، اگر خبردار می شديم، گوش می داديم و عمل می كرديم.

جواب از شبهه روزی حرام

هر چند يك دليل نيز برای ما كافی است، اما با هزار دليل می شود ثابت كرد كه ذرّه ای حرام در مدار رزق الهی قرار ندارد. اين هايی كه حرام می خورند، آيا از حلال روزی آنان مقدر نشده است؟ روايات می گويند: چرا.

در قيامت نشانش می دهند كه در طول سال چقدر حرام خورده است، در حالی كه چقدر از حلال روزی او كرده بوده اند و او به جای اين كه به دنبال حلال برود، به دنبال حرام رفته است.

جالب اينجا است كه هيچ چيزی اضافه تر از حلال نيز نصيب او نشده، همان مقدار حلال را از طرق حرام به دنبالش رفته و فقط باری به دوش خود گذاشته است؛ چون به مردم ظلم كرده و با دست خود راهی به طرف جهنّم به روی خود باز كرده است و الّا اگر به دنبال حرام نمی رفت، خدا حتماً حلال را از كانال های كسب، كار، زحمت، صنعت، هنر، كشاورزی و تجارت به او می رساند.

تقدير روزی حلال از قبل از تولد

ما خيلی از تاريخ بشر اطلاع نداريم، اما كسی كه حرام می خورد، دو گناه می كند: گناه اول: همان حرام خوری است و گناه دوم: بی اعتمادی به پروردگار.