ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 94

من به همان صورت اوّل پاسخ گفتم، ولی او گفت: گويا آمده ای كه خبری از مولای خود، امام هادی عليه السّلام بگيری؟

من ترسيدم، گفتم: مولای من متوكلّ است، گفت: ساكت شو كه مولای تو بر حقّ است، و من نيز هم عقيده توام. گفتم: «الحمد للّه» سپس گفت: آيا می خواهی نزد آن حضرت بروی؟ گفتم: آری. گفت: اندكی بنشين تا پيك از نزد آن حضرت بيرون آيد، من نشستم تا زمانی كه پيك بيرون آمد، پس از آن پسركی را مأموريت داد، تا مرا نزد آن حضرت ببرد، وقتی به خدمت آن جناب رسيدم، ديدم بر روی حصيری نشسته و در برابرشان قبری آماده كرده اند! به وجود مباركشان سلام كردم، سلامم را جواب دادند، سپس دستور دادند بنشينم، فرمودند: برای چه آمده ای؟ گفتم: برای خبر گرفتن از احوال شما آمده ام، آنگاه به خاطر ديدن آن قبر گريه كردم. حضرت فرمودند: گريه مكن، كه در اين زمان از جانب ايشان آسيبی به من نمی رسد، گفتم: «الحمد للّه» سپس گفتم: ای سرور من، حديثی از رسول خدا صلی اللّه عليه و آله روايت شده كه من معنی آن را نمی فهم، فرمودند آن حديث كدام است؟ عرض كردم: لا تعادوا الايّام فتعاديكم [با روزها دشمنی مكنيد تا آنها با شما دشمنی نورزند]. فرمودند: مراد از روزها تا زمانی كه آسمانها و زمين برپاست ما هستيم.

شنبه: نام رسول خداست، يكشنبه: امير المؤمنين عليه السّلام، دوشنبه: حسن و حسين عليهما السّلام، سه شنبه: علی بن الحسين و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد عليهم السّلام، چهارشنبه: موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی و من، پنجشنبه: فرزندم حسن عليه السّلام، جمعه: فرزند فرزندم، كه اهل حق بر گردش جمع می شوند. اين است معنی ايّام، پس در دنيا با ايشان، دشمنی مكنيد، كه در آخرت با شما دشمنی خواهند كرد. آنگاه فرمود:

با من خداحافظی كن و برو كه بر تو ايمن نيستم و می ترسم آزاری به تو رسد. سپس سيّد اين حديث را به سند ديگر از- قطب راوندی نقل كرده، آنگاه فرموده: زيارت حضرت رسول صلی اللّه عليه و آله در روز شنبه اين است:

زيات حضرت رسول صلی اللّه عليه و آله در روز شنبه

شهادت می دهم كه معبودی جز خدا نيست، يكتاسب و شريكی ندارد، و گواهی می دهم كه تو فرستاده اويی، و تويی محمّد فرزند عبد اللّه، و شهادت می دهم كه تو پيامهای پروردگارت را به مردم رساندی و برای امّتت خيرخواهی نمودی و در راه خدا