ترجمه قرآن كريم، ص: 297
نفرستاده است، و ای فرعون! قطعاً من تو را هلاك شده می پندارم. 102
[به دنبال اين گفتگو] فرعون تصميم گرفت آنان را از آن سرزمين حركت داده و بيرون كند، ولی ما او و همه كسانی را كه با او بودند، غرق كرديم.
پس از فرعون به بنی اسرائيل گفتيم: در اين سرزمين ساكن شويد، زمانی كه وعده آخرت برسد، همه شما را با هم [به صحرای قيامت ] می آوريم.
و قرآن را به حق نازل كرديم و به حق نازل شد، و تو را جز مژده رسان و بيم دهنده نفرستاديم.
و قرآن را [جدا جدا و] بخش بخش قرار داديم تا آن را با درنگ و تأمل بر مردم بخوانی و آن را به تدريج [برپايه حوادث، پيش آمدها و نيازها] نازل كرديم.
بگو: به آن ايمان بياوريد يا نياوريد [برای آن يكسان است ]، همانا كسانی كه پيش از [نزول ] آن معرفت و دانش يافته اند، زمانی كه بر آنان می خوانند، سجده كنان به رو در می افتند.
و می گويند: منزّه و پاك است پروردگارمان بی ترديد وعده پروردگارمان [به پاداش مؤمنان و كيفر مجرمان ] قطعاً انجام شدنی است.
و گريه كنان به رو در می افتند و [شنيدن قرآن ] بر فروتنی و خشوعشان می افزايد.
بگو: خدا را بخوانيد يا رحمان را بخوانيد، هر كدام را بخوانيد [ذات يكتای او را خوانده ايد] نيكوترين نام ها [كه اين دو نام هم از آنهاست ] فقط ويژه اوست. و نماز خود را با صدای بلند و نيز با صدای آهسته مخوان و ميان اين دو [صدا] راهی ميانه بجوی.
و بگو: همه ستايش ها ويژه خداست كه نه فرزندی گرفته و نه در فرمانروايی شريكی دارد و نه او را به سبب ناتوانی كمك كار و ياوری است. و او را بسيار بزرگ شمار.
سوره كهف
به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی
همه ستايش ها ويژه خداست كه اين كتاب را بر بنده اش نازل كرد و برای آن هيچ گونه