پرسشها و پاسخها، ص: 271

سؤال 3:

چرا مقام امامت از مقام نبوّت بالاتر است؟

مقام امامت به معنای اخصش بالاتر از مقام نبوّت است و دليل آن به طور اختصار اين است كه قرآن كريم برای مقام امامت مراتبی را بيان می كند كه برای هيچ مقامی بيان نشده است و لذا حضرت ابراهيم عليه السلام را پس از مقام نبوّت به مقام امامت برگزيد.

اوصاف و شرايط مقام امامت كه خاصّ اين منصب می باشد عبارتند از:

الف- عالی ترين درجه يقين. ب- مشرّف شدن به مقام صبر اعظم.

ج- رسيدن به مقام فنای فی اللَّه. د- رسيدن به مقام عهد اللّهی.

مرحوم علامه طباطبايی در تفسير اين فقره می فرمايد:

اين مسأله عهد اللَّه بر ما و همه مفسّران پوشيده است و از مسائلی است كه تنها در علم اهل بيت عليهم السلام می باشد، بنابراين مقام امامت بالاترين مقامی است كه حضرت حق به بندگان شايسته اش عطا می كند.

امام باقر عليه السلام می فرمايند:

خداوند تبارك و تعالی ابراهيم عليه السلام را برای بندگی انتخاب كرد پيش از آن كه او را به پيامبری برگزيند و او را به نبوّت رساند پيش از آن كه به رسالت برگزيند و او را دوست و خليل خود گردانيد پيش از آن كه امامش