زاهد در اين معارف به كسى اطلاق نمىشود كه از همه خلق بريده است و كارى به كار دنيا و امور دنيوى ندارد و حوائج جسمانىاش را فقط تا حد ضروريات حياتى رفع مىكند و زندگىاش عبارت از دو لقمه نان خشك و يك لباس مندرس و يك سرى عبادات است. چنين زاهدى در ...