زاهد در اين معارف به كسى اطلاق نمى‏شود كه از همه خلق بريده است و كارى به كار دنيا و امور دنيوى ندارد و حوائج جسمانى‏اش را فقط تا حد ضروريات حياتى رفع مى‏كند و زندگى‏اش عبارت از دو لقمه نان خشك و يك لباس مندرس و يك سرى عبادات است. چنين زاهدى در ...