امیرمؤمنان (ع) هم یک انسان بود و از پدر و مادری متولد شده بود. در سیزده سالگی‌اش پیامبرخدا (ص) اسلام را به او عرضه کرد و او با کمال شوق آن را پذیرفت و در پرتو قبول آن، خودش را معنا کرد. الان هم معنا‌های او در عالم پخش است. در تمام کره زمین اگر بخواهند به عبادت مثال بزنند عبادت علی (ع) را مثال می‌زنند. این معنای انسان است. به علم هم می‌خواهند مثال بزنند علم علی (ع) را مثال می‌زنند. در فکر و حکمت نیز به او مثال می‌زنند. باید دید که علی چطور خودش را معنا کرده است؟ یعنی از نعمت‌های عالم چگونه استفاده کرده که خودش را این‌طور معنا کرده است؟ شاید فهم این مطلب در مقام مقایسه خیلی بهتر تبیین شود.
منبع : پایگاه عرفان
