ما محور بسیار مهمی را تحت عنوان: «تجسّم عمل» در قرآن داريم. قرآن مي‌گويد، مردم فکر نکنند اگر کار خوبی انجام دادند، بعد از پایان کار و تمام شدنش، آن کار فقط در پرونده ثبت می‌شود. نه، این طور نیست، بلكه عمل انجام شده در پرونده ثبت می‌شود و هم خود عمل باقی می‌ماند؛ يعني عمل از بین نمی‌رود و می‌ماند[4]، و بعد می‌گوید، روز قیامت مردم عین اعمالِ دورۀ عمل خود را با چشمشان می‌بینند.[5]
یکی از کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته شده است که نمی‌دانم الان در بازار پیدا می‌شود يا نه؟ من مؤلفش را هم دیده بودم. آدم دانشمندی بود و کتاب را خیلی قوی نوشته است. من زمانی که طلبه بودم، این کتاب را خریدم و استفادۀ زیادي هم از مطالب این کتاب کردم. نام اين كتاب: «تبدیل نیرو به ماده» بود.[6] مؤلّف در اين كتاب به سراغ کتاب‌های خارجی هم نرفته بود و این مسألۀ تبدیل نیرو به ماده را فقط از آیات قرآن و روایات اثبات کرده بود. اگر این کتاب پیدا شد، بهتر است خوانده شود؛ چون کتاب بسیار خوبی است؛ کتابی است که مسايل بسیار مهمی را از آیات قرآن و روایات کشف کرده است. آن جا ثابت می‌کند که آنچه را ما از عالم طبیعت می‌خوریم، این خوراک ما، تبدیل به کار و به عمل می‌شود. عمل را که انجام می‌دهیم و تمام می‌شود، نبايد فکر کنیم آن عمل نابود شده و فقط در پرونده‌ای که پروردگار مقرر کرده، ثبت شده است. نه چنين نيست و طبق آیات و روایات، خودِ عمل باقی می‌ماند. لذا قرآن مجید دیدن عمل را هم مطرح کرده است:
} يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِيُرَوْا أَعْمالَهُمْ * فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ {[7]
؛ يعني هر کسی هر چند که عمل او به اندازۀ وزن یک ارزن باشد، او این عمل را در عالم بعد می‌بیند و آن را با هیچ چیز هم اشتباه نمی‌کند. براي همين، تا آن را می‌بیند، می‌فهمد آن عمل، عمل خودش است. مؤلف كتاب آن را خیلی قوی نوشته است.
آن‌هایی که دین دارند، آثار دینداری‌شان می‌ماند، و آن‌هایی هم که بی‌دین هستند، آثارِ بی‌دینی‌شان می‌ماند. ما اگر دیندار نباشیم، آزاد هم نخواهیم بود. آن كسی که در فضای بی‌دینی ادعای آزادی می‌کند، دروغ می‌گوید. اعمال اين انسان نشان می‌دهد که او اسیر خواسته‌های بی‌منطق درون خود، یا اسیر خواسته‌های زشت خانوادۀ خود، و یا اسیر خواسته‌های زشت رفیقش است، و در نتيجه، او آزاد نیست.
دینداری وقتی بر فردی حاکم باشد، فرد به تعبیر قرآن مجید، کارگاهِ تولید خیر می‌شود. این مطلب در سورۀ مریم آمده است.[8] اگر خانواده‌اي دیندار باشد، آن خانواده کارگاۀ مولّد خیر می‌شود و اين مسأله در سورة احزاب آمده است.[9] اگر جامعه دیندار باشد، كلّ جامعه منشأ خیر می‌شود. اين مطلب در بسیاری از آیات قرآن کریم آمده است
منبع : پایگاه عرفان
