دين بهترين هدايت كننده حب و بغض‏

دين اين محبت و نفرت را هدايت مى كند، اما آن‌ها را به انسان نمى بخشد. دين نمى آيد به انسان علاقه و نفرت بدهد، هر چند ممكن است مقدمات محبت را با آگاهى دادن به انسان فراهم كند و محبت خفته در فطرت را بيدار نمايد، و يا با آگاهى دادن به انسان، ممكن است مقدمات نفرت را در او فراهم كند و نفرت خفته را بيدار نمايد.

دين، حقيقت محبت و نفرت را از خارج در وجود انسان نمى سازد؛ بلكه به هنگام تولّد، هر موجود زنده اى اين محبت و نفرت را با خود به همراه دارد، و به هر موجود خارجي كه علاقه پيدا مى كند، و يا ارتباطى از دل را با آن بر قرار مي‌نمايد، براى به چنگ آوردن آن موجود خارجى اقدام مى كند، و گاهى هم محبت او نسبت به يك موضوع، آن قدر شديد است كه انسان براى به دست آوردن آن موضوع، حتى تا پاى پرداختن جان، اقدام مى كند.