یک از مسائلی که قرآن به آن سفارش می‌کند تفکر در وجود پیامبراسلام است، زیرا تفکر سبب می‌شود حق بودن پیامبربر همه ثابت شود:
- «قل إنما أعظكم بواحدة أن تقوموا لله مثنى وفرادى ثم تتفكروا ما بصاحبكم من جنة إن هو إلا نذير لكم بين يدي عذاب شديد».[16]
بگو: من شما را فقط به يك حقيقت اندرز مى دهم و آن اينكه دو دو و يك يك براى خدا قيام كنيد، سپس درباره رفيقتان محمّد كه عمرى با پاكى ، امانت و صدق و درستى در ميان شما زندگى كرده است بينديشيد كه هيچ گونه جنونى ندارد، او براى شما از عذاب سختى كه پيش روست، جز بيم دهنده اى نيست.
- «أو لم يتفكروا ما بصاحبهم من جنة إن هو إلا نذير مبين».[17]
آيا انديشه نكردند كه در همنشين آنان يعنى پيامبر اسلام هيچ نوع جنونى نيست؛ او فقط بيم دهنده اى آشكار نسبت به سرانجام شوم بدكاران است.
واضح است که منظور این آیات تفکر در بدن و جسم پیامبرنیست، بلکه منظور تفکر در وجود معنوی پیامبراست. اندیشه در این بعد وجودی حضرت شخص را به این نتیجه می‌رساند که پیامبرانحراف فکری، انحراف عقلی، و انحراف روحی نداشته است. و این از سخنان ایشان به وضوح پیداست.
منبع : پایگاه عرفان
