«أفي الله شك فاطر السماوات والأرض».
چه قدر خوب است انسان اهل تفكّر باشد! در جلد سوم کتاب عرفان اسلامى حدود 250 صفحه درباره بدن و نعمت هايى كه خدا در بدن ما قرار داده نوشته‌ام که انسان وقتى اين مطالب را مى خواند خدا را مى بيند.
|
به دريا بنگرم دريا ته وينم |
|
به صحرا بنگرم صحرا ته وينم |
|
به هر جا بنگرم کوه و در و دشت |
|
نشان از قامت رعنا ته وينم.] |
بیایید وقتمان را بيهوده تلف نكنيم. اين قدر اين طرف و آن طرف نرويم. سفرهاى اضافى را ترك كنيم و تا نمرديم مقداری آگاهى به دست آوريم. برای مثال، از نحوه خلقت اين عالم خبر بگيريم و در این آیه اندیشه کنیم:
«إنما أمره إذا أراد شيئا أن يقول له كن فيكون».[
شأن او اين است كه چون پديد آمدن چيزى را اراده كند، فقط به آن مى گويد: باش! پس بى درنگ موجود مى شود.
انسانی كه از پوست و گوشت و استخوان تشكيل شده در اين عالم چه كار كرده است؟ چند ميليون كتاب نوشته است؟ این‌ها همه از يك ذره مغز توليد شده است. از تعدادى گوشت و غضروف و استخوان. چه كسى اين همه قدرت به مغز انسان داده است؟
در روزگار ما، انسان در صدد برآمده مهم ترين تجهیزات صنعتى را در كمترين فضاى ممكن جای دهد و برای مثال ریزپردازنده‌هایی ساخته كه فوق‌العاده كوچكند. با این همه، اگر همه عالم جمع شوند، نمى توانند يك عضو از بين رفته انسان را مانند اول درست كنند، حتى قادر به درست كردن ناخنى كه از دست او بيفتد نيستند.
شگفتی‌های بدن انسان کم نیست؛ مثلاً، موهاى سر در عرض چند هفته بلند می‌شوند و نیاز به كوتاه كردن پیدا می‌کنند، اما موى ابرو و مژه در عرض هفتاد سال زندگی نیاز به سلمانى ندارند.
منبع : پایگاه عرفان
