تجلي اسما و صفات الهي

در هر بخشي از آيات سورۀ مبارک فاطر تفاوت‌هاي بين اهل توحيد و اهل معبود‌هاي باطل، بيان شده است:

(إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشيراً وَ نَذيراً وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فيها نَذيرٌ)

يک دريا معنا در جملۀ «ارسلناك» نهفته است.

خداوند مهربان مي‌فرمايد: فرستادن تو بر اساس حق است؛ چرا که خداوند متعال در هيچ زمينه‌اي با باطل سروکار ندارد. اگر بخواهيد خدا را بشناسيد کافي است به دعاي بي‌نظير جوشن کبير مراجعه کنيد که در اين دعا بخشي از اسماي حسني و صفات اولياي خدا بيان شده است.

با اين‌که اين دعا هزار صفت و اسم خدا را بيان مي‌کند، باز مي‌گوييم بخشي از صفات و اسماي اوست؛ چون هزار اسم ديگرش نزد انبياي خدا اعلام نشده است. هزار اسم ديگرش هم از اسرار است که پيش خود پروردگار بوده و به كسي اعلام نکرده است.

اين ظرفي که به نام هستي مي‌بينيد، هر گوشۀ آن مخلوق و مصنوع بسيار دارد؛ تجلي عملي همان اسما و صفات است.

قرآن مجيد انسان را بسيار دعوت مي‌کند كه در خودتان بنگريد:

(وَ في أَنْفُسِكُمْ أَ فَلاتُبْصِرُون)

به خودتان توجه کنيد. شما چشم علمي نداريد که حداقل در ميان ميلياردها موجودات حق، خودتان را بفهميد.