امامت حضرت ابراهيم (علیه السلام)

در سورة مبارک ممتحنه دربارة ابراهيم (علیه السلام) امتيازي نشان مي‌دهد و مي‌فرمايد:

(قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ في إِبْراهيمَ وَ الَّذينَ مَعَهُ)

«في ابراهيم» يعني در تمام جوانب زندگي او براي شما، سرمشق است.

ابراهيم چه کسي بود؟ در سورة بقره مي‌فرمايد: ابراهيم به رهبري و پيشوايي از جانب من انتخاب شد.

(قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً)

من تو را پيشواي همة انسان‌ها قرار دادم. براي اين‌که انسان‌ها به تو اقتدا کنند؛ چون همة ارزش‌هاي تو درست است. تمام انديشه‌هاي قلبي، روحي، اخلاقي و عملي تو، همه سرمشق است. اگر کسي دنيا و آخرت آباد بخواهد، با اقتداي به تو پيدا مي‌کند.

همين کلمة سرمشق را در سورة احزاب براي پيامبر فرموده است:

(لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثيراً)

اگر اميد مثبت به خدا مي‌خواهيد، اگر آخرت آباد و زندگي غرق در نور خدا مي‌خواهيد، پيامبرِ من براي شما سرمشق است. بنابراین به او اقتدا کنيد. اين معناي (وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا)است.

تمام پيامبران را به دلیل شايستگي همه جانبه، به پيشوايي انتخاب کردم و به آنان گفتم: مردم را برابر خواسته‌هاي من که عاشق آن‌ها، هستم هدايت كنيد. واقعاً هم خدا عاشق انسان‌هاست.