انتخاب ائمۀ معصومين: از سوي خداوند متعال

پيامبر اكرم (ص)  از پيش خود، حضرت علي (علیه السلام) را معرفي نكرده است، خداوند به او فرمود که علي را معرفي کن. اول خدا، اميرالمؤمنين را به امامت و ولايت انتخاب کرده و بعد به پيامبر فرموده ابلاغ کن:

(يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ)

در آيات و روايات. انتخاب از آن خداست و ابلاغ با پيامبر مي‌باشد.

امامت امام مجتبي (علیه السلام) به انتخاب خداست، ولي ابلاغ آن به وسيلة پيامبر است. امام حسين (علیه السلام) را خدا به امامت انتخاب کرده، ولي پيامبر ابلاغ کرده است. اين را شيعه نمي‌گويد، بلكه اهل سنت با هزاران روايت مي‌گويند. پس چرا آنان به امامت اعتقاد ندارند و اقتدا به ائمه اطهار: نمي‌کنند؟!

خدا انسان را آزاد آفريده است. خدا زمينة شناخت امام علي، امام حسن، امام حسين و دیگر ائمه: را به عقل همة انسان‌ها مي‌دهد، ولي يکي مي‌گويد من نمي‌خواهم به علي اقتدا کنم؛ مي‌خواهم به يکي ديگر اقتدا کنم، او آزاد است؛ و حساب، بعد از مرگ است. در دنيا از کسي حساب نمي‌کشد.

بنابراين حضرت امام حسين (علیه السلام) به وسيلة خدا به امامت انتخاب شده و پيامبر اسلام هم امامتش را ابلاغ کرده است و طبق آيه شريفه سورة احزاب كه مي‌فرمايد:

(إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا)

امام حسين (علیه السلام) داراي مقام عصمت است. يعني در همة عمر، يک بار هم فکر گناه کوچک هم به ذهن ايشان نگذشته است.

امام طبق آيات قرآن واجب الاطاعه و برگزیدة خداست و طبق روايات خزانة علم الله است.