اين آدم در قيامت عذاب جالبى دارد. پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: او را در جهنم مى اندازند و چون قبلاً متدين بوده، حس مى كند كه يك حقى است كه طلب نجات بكند، لذا التماس مى كند به پروردگار كه خدايا! مرا نجات بده! پروردگار به ملائكه عذاب مى گويد: رهايش كنيد تا بيايد.
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: از آنجايى كه هست، ـ حالا طبقه چندم را پيغمبر نفرمودند، جهنم هفت طبقه است و بهشت هشت طبقه ـ هزار سال طول مى كشد تا بالاى جهنم بيايد، هزار سال هم هزار سال دنيايى نيست، هر سال را قرآن مى گويد:
« فِى يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ »
آفتاب روز قيامت كه طلوع مى كند، تا غروب بكند، به مقياس دنيا كه حساب بكنيم، پنجاه هزار سال طول مى كشد.
ما اينجا زمانمان خيلى محدود است، اما زمانهاى بالاتر خيلى گسترده تر است. زمين يك سال طول مى كشد تا دور خورشيد بچرخد، اما پلوتون يك دور كه مى زند، هشتاد و سه سال مى شود. يعنى يك سال آنجا هشتاد و سه سال سال اينجا است.
يك روز قيامت مساوى با پنجاه هزار سال دنيا است. هزار تا پنجاه هزار سال طول مى كشد تا لب جهنم بيايد.
در ضمن آيه سوم هم مى گويد: او بايد هميشه آنجا باشد. حالا در سطح جهنم راه برود، تا بالا بيايد و وارد محشر بشود. آن وقت خداوند مى فرمايد: بر روى سينه اش بزنيد. چنان مى زنند كه با سر به جاى اولش برمى گردد. چقدر طول مى كشد تا به جاى اولش برگردد؟
منبع : پایگاه عرفان
