زمين داراى درياهاست، در درياها عجايبى وجود دارد، يكى از عجايب طوفان هاست.
طوفان هايى كه در درياها و اقيانوس ها پديد مى آيد گوناگون است.
طوفان هاى سرد كه از مناطق سردسير و دشت هاى قطبى مى آيند.
طوفان هاى گرمى كه از مناطق استوايى مى آيند.
طوفان هاى سطحى كه در روى آب قرار دارند.
طوفان هاى عميقى كه تا زير آب هاى دريا نفوذ مى كنند.
كشتى ها از طوفان ها مى گريزند و شهرستان هاى ساحلى از دست طوفان داد دارند، ولى طوفان ها آنقدر براى بشر سودمند مى باشند كه اندازه ندارد.
مقصود از اين سود، شكستن شدت گرما در نقاط گرمسير و شدت سرما در نقاط سردسير كه از كارهاى طوفان مى باشد، نيست.
مقصود اين است كه سود طوفان همگانى است و آن ها به تمام افراد بشر در جميع نقاط جهان، حق حيات دارند.
اگر طوفان ها نمى بودند، هيچ فردى در روى كره زمين نمى توانست زندگى كند، اگر طوفان ها نبودند آب هاى درياها حركتى نداشتند و همگى راكد بودند، در اثر ركود دائم، آب ها مى گنديدند و جهان را گند و تعفن پر مى كرد، جو مسموم مى شد، دريا مسموم مى شد، گازهاى مرگ آور فضا را مى گرفت، زمينيان همگى مى مردند، درياييان همه مى مردند.
طوفان، آب درياها را در حركت دائم قرار مى دهد، در اثر حركت دائم، حرارت آب دريا و شورى آن پيوسته در تغيير مى باشد، در نتيجه آب دريا، از يكنواخت بودن خارج شده، از خطر گنديدن دور مى شود.
دهنده حيات با چنين پديده اى، زندگى موجودات زنده را از خطر نابودى محفوظ نگاه داشته است.
آيا اين طوفان هايى كه ضامن حيات زندگان هستند، نشانه حكمت و دانش و قدرت آفريننده حيات نمى باشد؟ آرى.
آيا اين دقت هاى علمى كه پس از هزاران سال كشف شده، در خور فهم ماده ابتدايى، ماده فاقد شعور و علم مى باشد؟ هرگز.
آيا اين قدرت پهناور طوفان ها، اين اثر حيات بخش آن ها، از كجا آمده و كه به آن ها داده است؟ او...
منبع : پایگاه عرفان
