آنچه در روى زمين براى بدن انسان و زندگى و معيشت او داراى منفعت واقعى است، و تصريحى به حرمت آن نشده است، و از نظر پاكيزگى ملايم با طبع آدمى است حلال، و مصرف آن به صورت عاقلانه و بر اساس برنامه حكيمانه بى مانع و جايز است.
هيچ كس حق ندارد نعمت هاى حلال الهى را به عنوان زهد و سلوك الى الله بر خود حرام نمايد.
حلال كردن حرام خدا بر خود و ديگران، و حرام نمودن حلال خدا بر خود و بر مردم بدون شك پيروى از فرهنگ شيطان و تهمت و افتراء بر خداست.
سفره طبيعت كه بر اساس اراده و رحمت حق به وجود آمده، پاسخ گوى نيازهاى مادى موجودات زنده و به ويژه انسان است، و امتناع از ارضاء نيازها كارى شيطانى و عملى غير انسانى، و پيروى از فرهنگ ضد خداست.
حليت اشياء و عناصر و روئيدنى ها و حبوبات و سبزيجات و انواع ميوه ها، و فرمان به مصرف آنها، و هزينه كردنشان در راه خدا و خدمت به خلق، از برنامه هاى اصولى آئين الهى و براى تأمين سعادت دنيا و آخرت انسان است.
خوردن حرام، و مصرف نمودن آنچه ذاتاً يا بالعرض ممنوع اعلام شده، و نهايتاً در ممنوعيت آنها صلاح و خير انسان منظور گشته، پيروى از گام هاى شيطان، و دنباله روى از فرهنگ اين دشمن آشكار است.
حرام ضربه اى سنگين بر پيكر و جسم آدمى، و خسارتى شديد بر عقل و روح انسان، و مانع از رشد و ترقى معنوى، و سبب تيره بختى و شقاوت، و پرده اى از ظلمات بر صفحه پاك روح و آئينه نفس است.
مسئله حلال به اندازه اى مهم و تأثيرگذار است، كه خداى مهربان در قرآن مجيد مى فرمايد به همه پيامبران و فرستادگان فرمان دادم: اى پيامبران از خوردنى هاى پاكيزه و پاك بخوريد و كار شايسته انجام دهيد، مسلماً من به آنچه انجام مى دهيد دانايم.
يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً إِنِّي بِما تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ.
بى ترديد حضرت حق با توجه به آيات قرآن و معارف الهيه، و گستردگى سفره ى طبيعت، از آب و هوا، و نور و عناصر لازم، و پهناى درياها و اقيانوس ها، و زمين هاى قابل زراعت و چراگاه هاى عامل دام پرورى بيش از حد مردم روى زمين در همه دوره ها، روزى و رزق حلال تأمين كرده، و كمبودى در اين زمينه وجود ندارد، ولى اين قلدران و زورگويان و طاغوت ها و سرمايه داران زالوصفت هستند، كه به سبب بى دينى و گريز از عدالت، و سنگدلى و بى مهرى به ديگران، حق ضعيفان و مستضعفان را در سراسر جهان به غارت مى برند، و همواره دست چپاول آنان به سفره ديگران، و معادن و ثروت هاى كشورهاى استعمار زده دراز است.
بى ترديد اگر مظلومان جهان، و طبقات محروم، و گرسنگان و فقيران و تهيدستان در همه جاى دنيا بر ضد طاغوتيان و چپاولگران قيام كنند، و دست آنان را از سفره روزى خود قطع كنند، و حق به غارت رفته را بازگردانند، چهره شوم فقر و گرسنگى در محاق مى رود، و همه انسان ها در زمينه امور مادى به حق خود مى رسند.
قرآن مجيد درباره ى روزى رسانى خدا و رزق طيب مى فرمايد:
قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ مَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ: «1»
بگو: كيست كه شما را از منابع آسمان و زمين روزى مى رساند، و سفره شما را از انواع آنچه نيازمند به آن هستيد رنگين مى كند، يا كيست كه بر گوش و چشم شما مالكيت و حكومت دارد، و كيست كه زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مى آورد، و كيست كه همواره امور جهان هستى را تدبير مى كند؟
أَمَّنْ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
آيا بتان و معبودان انتخابى شما بهترند، يا آن كه مخلوقات را مى آفريند، سپس آنان را پس از مرگشان بازمى گرداند؟
و كيست آن كه از آسمان و زمين به شما رزق و روزى مى رساند، آيا با خدا معبود ديگرى كه براى شما كارگردانى كند هست؟! بگو اگر راستگوئيد دليل خود را بياوريد.
يا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ:
اى همه مردم جهان، نعمت خدا را كه انواع گوناگونش را به شما ارزانى داد مورد توجه قرار دهيد، آيا جز خدا آفريننده اى هست كه از آسمان و زمين شما را روزى دهد؟ به يقين هيچ معبودى جز او نيست، پس چگونه توجه شما را از حق برمى گردانند؟!
أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً .....
آيا ندانسته ايد كه خدا آنچه را در آسمان ها و زمين است مسخر و رام شما نموده و در اختيارتان قرار داده است؟ و نعمت هاى آشكار و نهانش را به شما به صورت فراوان و كامل ارزانى داشته؟
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ.
وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالًا طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ:
اى مؤمنان چيزهاى پاكيزه اى را كه خدا براى شما حلال كرده بر خود حرام و ممنوع نكنيد، و از حدود خدا تجاوز ننمائيد يقيناً خدا متجاوزان را دوست ندارد.
و از نعمت هاى حلال و پاكيزه اى كه خدا روزى شما نموده مصرف كنيد و از خدا كه به او ايمان داريد در همه امورتان پروا داشته باشيد.
وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَنِينَ وَ حَفَدَةً وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ أَ فَبِالْباطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ:
و خدا براى شما همسرانى از جنس خودتان قرار داد، و از همسرانتان، فرزندان و نوادگانى به وجود آورد، و از نعمت هاى پاكيزه و دلپذير به شما روزى داد، با اين همه لطف و رحمتش به انسان آيا به باطل ايمان مى آورند، و نسبت به نعمت هاى خدا ناسپاسى مى كنند؟!
فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالًا طَيِّباً وَ اشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ:
از نعمت هاى حلال و پاكيزه اى كه خدا روزى شما نموده است بخوريد و نعمت خدا را شكر و سپاس كنيد، اگر فقط او را مى پرستيد.
آرى بايد از يك مسئله بسيار مهم غفلت ننمود، و آن مسئله اين است كه اگر مردم پس از فراوانى نعمت، و گستردگى رزق و روزى، به سپاس گزارى و شكر نعمت كه هزينه كردن آن در امور مثيت و كار خير است اقدام نكنند، و نعمت هاى حق را در گناه معصيت، و خوش گذرانى هاى حرام و امور شيطانى مصرف نمايند به عذاب كمبود، و خشكسالى و قحطى و تنگى و مضيقه در معيشت، و سختى و شدت و بلا و مصيبت دچار مى شوند.
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى ....
و هر كسى از هدايت و دين من روى گردان شود، براى او زندگى پر مضيقه و سختى خواهد بود و او را در قيامت نابينا محشور مى كنيم.
وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ:
و به يقين فرعونيان را به خاطر فساد و گناه و معصيت و طغيان و روى گردانى از هدايت به قحطى و خشكسالى هاى متعدد و كمبود بسيار شديد بخشى از محصولات دچار نموديم تا متذكر حقايق و مسئوليت هاى خود شوند.
بدون شك اگر ملتى و جامعه مملكتى مؤمن واقعى به خدا شوند و از همه محرمات و گناهان بپرهيزند، بركات حضرت حق از آسمان و زمين به آنان مى رسد، و زندگى سالم همراه با رفاه و امنيت و فراوانى نعمت پيدا مى كنند.
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ:
و اگر اهل شهرها و آبادى ها ايمان مى آوردند، و از گناهان اجتناب مى نمودند يقيناً درهاى بركات را از آسمان و زمين بر آنان مى گشوديم، ولى آيات حق و پيامبران و هدايت حق را انكار كردند، و به تكذيب حقايق برخاستند، ما هم آنان را به كيفر اعمالى كه همواره مرتكب مى شدند به عذابى سخت دچار كرديم.
در هر صورت نعمت خدا در هر دوره اى بر همه انسان ها كامل و فراوان بوده، و اضافه تر از حد لازم رزق و روزى مقرر گشته، ولى ستم ستمكاران عده اى را از حقوق مسلم خود محروم كرده، و گاهى فساد و گناهان دسته جمعى سبب مضيقه و بلا و مصيبت و تيره بختى شده است.
منبع : پایگاه عرفان
