فارسی
شنبه 08 ارديبهشت 1403 - السبت 17 شوال 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

چشم‏اندازى ديگر از وسعت جهان‏

كهكشان المرئة المسلسله كه جفت كهكشان ما و نزديك ترين كهكشان نسبت به آن شمرده مى شود، شامل صد هزار ميليون ستاره است، و كهكشانى در صورت فلكى شجاع موجود است كه از يك هزار ميليارد ستاره به وجود آمده است و چون در فاصله 1200 ميليون سال نورى از ما واقع است، از يك ستاره هم كم نورتر به نظر مى رسد.

مجموعه ستارگانى كه در كهكشانها موجود است به رقم بسيار بزرگى مى رسد و اين رقم حاصل ضرب صد هزار ميليون كهكشان در صد هزار ميليون ستاره است كه حاصل آن ده هزار ميليارد ميليارد است.

براى مجسم نمودن اين عدد بزرگ كافى است بگوئيم اگر سه هزار ميليون انسان از كودك و جوان و پير و مرد و زن براى شمارش ستارگان آماده گردند و با سرعت و شتاب فوق العاده اين كار را انجام دهند به طورى كه در هر ثانيه ده ستاره بشمارند، و تمام عمر خود را از آغاز تا انجام به ستاره شمارى سپرى كنند در صورتى ميتوانند از عهده شمارش همه ستارگان برآيند كه هر كدام داراى سى هزار سال عمر باشند، زيرا برابر محاسبهاى كه به عمل آمده است در برابر هر يك نفر از مردم روى زمين در حدود سه هزار و سيصد و سى سه ميليارد و سيصد و سى و سه ميليون و سيصدو سى و سه هزار و سيصد و سى سه ستاره در كهكشانهائى كه تاكنون كشف شده است موجود است!!

آخرين تحقيقات دانشمندان اين مطلب را به طور مسلم به ثبوت رسانده، كه هر يك از اين ستارگان خورشيدى است كه اغلب آنها از لحاظ نور و حرارت و حجم صدها وهزاران برابر خورشيد ماست، باتوجه به اين حقيقت بايد گفت: در

صد هزار ميليون مجموعه كهكشانى دست كم ده هزار ميليارد ميليارد خورشيد وجود دارد.

به موجب آخرين اطلاعات علمى روز مشكل كهكشان مار پيچى است به اين معنا كه بخشى از ستارگان آن در وسط و قسمت ديگرى در اطراف آن واقع شده است، و ستارگان اطراف به ترتيبى قرار گرفته اند كه پيچ و خم هاى بسيار به وجود آورده است، و اين پيچ و خم هاى مخصوص بازوهاى مارپيچى كهكشان ناميده مى شود، ديگر كهكشان ها هم تقريباً داراى همين شكل است.

بر اساس تحقيقاتى كه در اين زمينه انجام گرفته است مسافت سرتاسرى يكى از اين بازوهاى مارپيچى كهكشان ما نهصد سال نورى و فاصله هر بازوئى از بازوى مجاور 4500 سال نورى است! «1» اگر لغت مواقع در سوره مباركه واقعه آيه هفتاد و پنج فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ به معناى جايگاه و در حقيقت اشاره به فضائى باشد كه ستارگان يا به عبارت روشن تر مجموع كهكشان ها و سحابى ها و منظومه ها در آن شناورند، نتيجه تحقيقات دانشمندان در بيان وسعت گوشه از آن بسيار بسيار شگفت آور و از آنجا كه مورد سوگند قرآن مجيد قرار گرفته روشن كننده معجزه بودن قرآن در زمان نزول آن و مبيّن اندكى از عظمت بى نهايت حضرت حق است.

با توجه به كشفيات دانشمندان علم هيئت، و منجمانى كه با بزرگ ترين دوربين ها و تلسكوب ها خبرهائى جالبى از عالم بالا در اختيار انسان قرار داده اند پيداست فضائى كه در آن ميليارها دستگاه كهكشانى قرار گرفته كه هر يك از آنها از هزاران ميليارد منظومه شمسى تشكيل يافته است بايد چه اندازه وسيع باشد!

فضائى كه هزاران ميليارد ستاره، طى ميلياردها سال در آن تاخت و تاز مى كنند و با هم تلاقى اصطكاك نمى نمايند چقدر بايد پهناور و بزرگ باشد؟!

ژرژگاموف در كتاب زمين و سرگذشت آن كه پس از سپرى كردن عمرى در شناخت ستارگان و وسعت فضا آن را تأليف نموده مى گويد:

«فضا به اندازه اى وسيع است كه هر ستاره از ستارگان آسمان را به اندازه يك ماسه به قطر يك ميلى متر فرض كنيد، در هر كيلومتر مكعب از فضا فقط يك دانه از اين ماسه ها موجود است!»

آنگاه اضافه مى كند:

«فاصله فضائى ميان اين ستاره ها به اندازه اى زياد است كه حتى اگر دو ستاره مجاور مستقيماً به طرف يكديگر به حركت درآيند پنجاه هزار سال طول خواهد كشيد تا با هم تصادم كنند.»

كتاب از كهكشان تا انسان مى گويد:

فضا به قدرى بزرگ است كه اگر جرم تمام كهكشان ها را به طور مساوى در فضا پخش مى كردند به هر 000/ 000/ 000/ 000/ 000/ 609/ 1 يك هزار و ششصد و نه ميليون ميليارد كيلومتر مربع نزديك به سى گرم ماده مى رسيد، يعنى اگر فضا را به نسبت جرم كراتى كه در آن واقع شده است قسمت كنيم، سهميه تنها زمين ما از آن 319386 كيلومتر مربع با 38 صفر در جلو آن خواهد بود.

توجه شما خوانندگان محترم و به ويژه آنان كه دنبال درك عظمت و قدرت بى نهايت حضرت حق هستند به اين نكته مهم جلب مى كنم، كه تنها مقياسى كه امروز به وسيله آن مسافت هاى دور آسمانى را اندازه گيرى مى كنند سال نورى است، زيرا فقط زبان نور است كه چون- در هر ثانيه سيصد هزار كيلومتر راه طى مى كند- مى تواند اين مسافت هاى حيرت انگيز را بيان كند.

در اين مورد لازم است به حقايق زير و ارقام محيرالعقول اين بحث دقت كافى كنيد:

1- تعداد صد هزار ميليون كهكشان تاكنون در فضا كشف شده است. «1» 2- فضائى كه يك كهكشان اشغال مى كند در حدود دويست هزار سال نورى است.

3- فاصله ميان دو كهكشان مجاور دو ميليون سال نورى است.

پس با توجه به اين سه رقم كه نتيجه تحقيقات پى گير دانشمندان است، بايد به منظور دست يافتن به مقدار «وسعت فضا» نخست رقم اول را در رقم دوم ضرب كنيم.

000/ 000/ 000/ 000/ 000/ 20/ سال نورى 000/ 200 (ع)/ 000/ 000/ 000/ 100

حاصل ضرب: بيست ميليون ميليارد سال نورى است «فضاى كل كهكشان هاى كشف شده» پس بايد رقم اول را نيز در رقم سوم ضرب كنيم:

000/ 000/ 000/ 000/ 000/ 000/ 200/ 2000 (ع)/ 000/ 000/ 000/ 100

حاصل ضرب: دويست ميليون ميليارد سال نورى است، مجموع فضائى كه در فواصل كهكشانها واقع شده است، اكنون بايد اين دو حاصل ضرب را جمع كنيم تا وسعت فضاى جهانى كه البته تا كنون كشف گرديده است به دست آيد:

فضاى كل فواصل كهكشانها 000. 000. 000. 000. 000. 200

فضاى كل كهشكانها 000. 000. 000. 000. 000. 20

000. 000. 000. 000. 000. 220

بنابراين مجموع فضائى كه تا كنون كشف شده است 220 ميليون ميليارد سال نورى است!

براى درك عظمت اين رقم كافى است كه بدانيم نور آنقدر سريع السير است كه مى تواند در يك ثانيه هفت مرتبه دور كره زمين بچرخد پس بايد 220 ميليون ميليارد سال راه طى كند تا از يك طرف فضا به طرف ديگر آن برسد، بدون ترديد از زمان خلقت ستاره ها تا كنون نور هيچ يك از آنها به انتهاى فضا نرسيده است.

در هر صورت هنوز مرزى براى جهان كشف نشده، و بعيد به نظر مى رسد كه كشف شود

دانشمندانى كه با دقت بيشترى اين معماى بزرگ و راز دقيق آفرينش يعنى موضوع تعيين «مرز عالم هستى» را مورد مطالعه قرار داده اند هنوز از نظر علمى بدون جواب مى دانند.

«برنوبورگل» مى گويد:

بهتر است از اين مسائل «مرز جهان هستى كجاست» كه هنوز لا ينحل به نظر مى رسد صرف نظر كنيم، زيرا ما را به وضع و حال نابينائى كه با چوب دست خود در صحراى بى كرانى ميان مه كورمال كورمال مى كند دچار مى سازد. «1» «آنترى وايت» مى گويد:

مورچه اى را در جنگلى پر درخت تصور كنيد، خنده آور و ناممكن به نظر مى رسد اگر خيال كنيم كه اين مورچه مى خواهد شكل جنگل را دريابد، وضع ما مردمان خاكى در اين گردون درست به اين مورچه مى ماند!

«ژرژ كاموف» پس از بحث مفصلى درباره عظمت جهان مى گويد:

بشريت به صورت حشره نحيف و كم عمرى جلوه گر مى شود كه به كوكبى ناچيز از يك مارپيچ حقير ارتباط دارد و خود آن مارپيچ در قلب جهانى مملو از ميليونها ميليون كهكشان قرار گرفته است و به كسانى كه تصورى جز اين كنند بايد با تعجب و دلسوزى نگاه كرد.

 

 


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

زیارت امام حسین(ع)
نگاه با بغض
رسیدن به مقام انسانیت
سعادت چیست؟
هدف آفرينش انسان
عبادت‌هاى سحرگاهى
خرج كردن وقت در كلام امام باقر عليه السلام‏  
قتال در راه خدا
همسايه حضرت موسى در بهشت‏
بهره دايمى از فرصت عمر

بیشترین بازدید این مجموعه

مصون ماندن از عذاب سخت‏
عملى ديگر به جاى حج‏
قتال در راه خدا
داستان تجارت دوست امام صادق‏
عبادت‌هاى سحرگاهى
مسیر درست خدیجه کبری(س)
ساختمان توبه
اثرگذاری قاری قرآن
کم کردن فاصله بین من و خدا
نعمت غریزه جنسی

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^