در اوايل سوره آل عمران مى فرمايد :
» وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ «
شما هر بديى كه در تمام دوره عمر انجام داده باشيد ، گر چه به اندازه دانه ارزن باشد ، در برابر خود حاضر خواهيد ديد . در قيامت فرياد مى زنيد : اى كاش بين من و اين عمل فاصله اى از مشرق تا مغرب بود . آنجا مى فهميد كه اين كار بد براى شما چه زيانى دارد . اين بيان پروردگار است .
اگر گناه مسلط شود ، به اين زودى ريشه كن نمى شود . نفس در هم آغوشى با گناه حالتى دارد كه اگر به او زمان داده شود ، خيلى سخت مى شود گناه را از او گرفت .
ممكن است گناهكار حرفه اى توبه كند و چند روزى به دنبال گناه نرود ، اما اگر زمان ارتباط با گناه در او طولانى بوده باشد ، گرفتن نفس از باطل امر خيلى سختى است ، حتى اگر فكر گناه تداوم پيدا كند نيز اين چنين خواهد بود .
منبع : پایگاه عرفان
