ايفاى اجر از جانب خدا

 در ادامه مى فرمايد :

  » وَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ «

  چرا نمى گويد : »فيؤدّونهم اجورهم « پاداش آنان را ادا مى كنيم ؟ »فيوفّيهم « ، ريشه اش »وفى « است ؛ يعنى كامل ، پر و بدون كم گذاشتن .

 يعنى در قيامت نمى گويم : نمازى كه تو خواندى ، روزه اى كه گرفتى ، مكه اى كه رفتى ، نمى ارزند و ناقص هستند ، پس پاداش من نيز به همان نسبت بايد ناقص باشد ، بلكه من پاداش شما را پر مى كنم ، گرچه عملش سر خالى و ناقص باشد . اين معنى »يوفّيهم « است . چنين مهرورزيى را نمى توانيد پيدا كنيد .

 لذا پيامبر صلى الله عليه وآله كه نمونه عبادتش را هيچ انسانى در عالم نداشته است ، وقتى براى عبادت مى رفت ، اشك مى ريخت و مى گفت :

  » ما عبدناك حقّ عبادتك «

  خدايا ! من آن گونه كه شايسته توست ، عبادت و بندگى نكردم . چه كسى مى تواند بگويد : من شايسته خدا بندگى كرده ام ؟