هلاكت دين در كبرورزى

 حضرت مجتبى عليه السلام چقدر زيبا مى فرمايد :

  » هلاك الانسان فى ثلاث «

  نابودى شخصيت و تخريب انسانيت در سه چيز است ؛ كبر ، حرص و حسد .

 اول: »فالكبر هلاك الدين «

 كبر دين شما را نابود مى كند . اين كدام كبر است ؟ اين كبر در برابر حضرت حق است كه پروردگار به من امر كند و بگويد :

 » إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَهَدُواْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ «

 » وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَىْ ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ «

  و من به زبان يا در عمل به خدا بگويم : تو چه كسى هستى كه به من دستور بدهى كه نماز بخوانم ، روزه بگيرم ، حجاب را مراعات كنم ؟ من براى خودم كسى هستم ، چه كسى گفته كه تو به من امر كنى ؟ كسانى كه اوامر حضرت حق را اطاعت نمى كنند ، عملاً دارند اين را به خدا مى گويند . اين حالت ، مايه دين را نابود مى كند ؛ » هلاك الدين « .

 بعد حضرت مى فرمايد ؛ به خاطر اين نوع از كبر، خداوند متعال ابليس را لعنت كرد و گفت :

 » وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِى إِلَى يَوْمِ الدِّينِ «

 برو كه لعنت من از حال تا قيامت بر تو باد ؛ يعنى تمام درهاى رحمتم به روى تو بسته باد .

 من تحليل اين شعر را نمى دانم كه :

 شيطان كه رانده شد بجز يك خطا نكرد

خود را براى سجده به آدم رضا نكرد

 شيطان هزار مرتبه بهتر ز بى نماز

او سجده بر آدم و اين بر خدا نكرد

  نمى دانم ، واقعاً شخص بى نماز هزار بار از شيطان بدتر است ؟ شايد مبالغه باشد . شايد بخواهند عظمت آلودگى كبر را در مقابل حضرت حق و در برابر مردم به ما بگويند .

 شعرى در قديم مى خواندند ؛

  افتادگى آموز اگر طالب فيضى

هرگز نخورد آب زمينى كه بلند است

زمين اگر آب گير نباشد ، گلستان و باغستان نمى شود . هر چه در مقابل خدا بيشتر كوچكى و تواضع كند ، آبگير لطف و رحمت و عنايت حضرت حق بر او بيشتر خواهد بود .