نصوص بر وصایت و امامت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام زیاد است و از جمله روایت ابوبصیر است از امـام صادق عـلیه السلام که فرمود: پدرم (امام باقر علیه السلام) به جابر بن عبدالله انصارى فرمود با تو کارى دارم چه وقت برایت آسانتر است که تو را تنها ببینم جابر گفت هر وقت شما بفرمائید روزى با جابر در خلوت نشست و او را فـرمـود: درباره لوحى که در دست مـادرم فـاطمـه زهرا دخـتـر رسول خدا دیده اى و آنچه مادرم به تو فرموده که در آن لوح نوشته بود مرا آگاه ساز، جابر گـفـت خـدا را گـواه مـى گـیرم که در زمـان حیات رسول خـدا خـدمـت مـادرت فـاطمه علیهاالسلام رسیدم و او را به ولادت حسین علیه السلام تبریک گفتم و در دستش لوح سبزى دیدم که تصور کردم زمرد است و نوشته سفیدى به رنگ خورشید در آن بود عرض کردم پدر و مادرم به فدایت این لوح چیست ؟ فرمود: لوحى است که خـدا به پـیامـبرش اهداء فـرمـوده و اسم پدرم و شوهرم و دو پسرانم و اسامى اوصیاء از فـرزندانم در آن درج گردیده و پدرم آنرا به عنوان مژدگانى به من مرحمت فرموده است . جابر مى گوید: حضرت زهرا آنرا به من داد و من رونویسى کردم .
امـام باقـر به جابر فرمود: جابر، آیا آنرا به من ارائه مى دهى ؟ عرض کرد: آرى سپس امـام باقـر همراه جابر به منزل او رفت و جابر صحیفه را بیرون آورد و امام باقر او را فرمود: تو به نوشته ات نظر کن تا من برایت بخوانم ، جابر به نوشته خود نگاه مى کرد و امـام قرائت فرمود، هیچ حرفى باهم اختلاف نداشتند و در آن لوح چنین مرقوم رفته بود:
بسم الله الرحمن الرحیم هذا کتاب من الله العزیز الحکیم لمحمد نبیه و نوره و سفیره و حجابه و دلیله نزل به الروح الاءمین من عند رب العالمین .تا آنجا که مرقوم رفته : و انى فضلتک على الانبیاء و فضلت وصیک على الاءوصیاء و اکرمتک بشبلیک و سبطیک حسن و حسین فـجعلت حسنا معدن علمى بعد انقضاء مده اءبیه و جعلت حسینا خازن وحیى و اکرمته بالشهاده و ختمت له بالشهاده فهو افضل من استشهد و ارفع الشهداء درجه جعلت کلمتى التامه معه و حجتى البالغه عنده بعترته اثیب و اعاقب .
ترجمه : ((و من تو را بر پیامبران دیگر فضیلت و برترى دادم و همچنین وصى تو را بر دیگر اوصیاء برترى دادم و به تو کرامت نمودم دو شیرزاده و دو نوه حسن و حسین را و حسن را معدن علم خود قرار دادم بعد از پدرش و حسین را خزانه دار وحى خود قرار دادم و او را به شهادت گرامى داشتم و پایان کارش را به سعادت مقرر نمودم پس او برگزیده ترین و برترین شهدا است و مقامش از همه شهدا بالاتر و عالیتر است و کلمه تامه خود را با او قرار دادم و حجت بالغه و تامه خود را نزد او و به عترت او پاداش و کیفر دهم.))
و سپـس نام ائمـه مـعـصومـین بعـد از امـام حسین از حضرت سجاد تـا امـام زمـان عـجل الله تـعـالى فـرجه الشریف و اوصاف آنان و سرگذشت مؤ منان در زمان غیبت در آن لوح ذکر گردیده که از جهت رعایت اختصار از درج باقى مندرجات لوح خوددارى گردید. طالبین به جلد دوم پیغمبر و یاران ص ۱۲۳ مراجعه نمایند.(۱)
نویسنده:آیت الله محمد على عالمى
پی نوشت:
۱-کافـى، کتـاب الحجه، باب ما جاء فى الاثنى عشر و النص علیهم حدیث ۳ - اکمال الدین ص ۱۷۹.
منبع : کتاب آنچه در کربلا گذشت ((از مدینه تا کربلا))
