در آداب سرداب مطهر و كيفيت زيارت حجة اللّه

منابع مقاله:

کتاب : ترجمه مفاتيح الجنان      

نوشته: حضرت آیت الله حسین انصاریان

در آداب سرداب مطهر و كيفيت زيارت حجة اللّه على العباد و بقية اللّه فى البلاد و الامام المهدى حضرت حجة بن الحسن صاحب الزمان (صلوات اللّه عليه و على آبائه) است

 پيش از شروع بر مطلبى آگاهى مى دهم، كه در كتاب «هدّية»، از كتاب «تحيّة» نقل كرديم و آن مطلب اين است كه سرداب مطهّر داخل در خانه ان بزرگواران بود، و راه ورود به آن سرداب در قديم، يعنى پيش از بناى جديد، و ساختن صحن و قبّه و حرم، از پشت سر، نزديك به قبر نرجس خاتون بود، و شايد الآن در رواق باشد، از آنجا پايين مى رفتند، دالان طولانى تاريكى داشت، چون از انجا مى گذشتند به در سرداب غيبت مى رسيدند، كه اكنون آينه كارى شده، و از طرف قبله پنجره اى به صحن عسكريّين باز مى شود، و آن در از وسط اين سرداب باز مى شد، كه اكنون جاى كاشى كارى ديوار آن را به صورت محرابى ساخته اند، و همه اعمال اين سه امام عليهم السّلام از يك حرم انجام مى شد، لذا شهيد اول در كتاب «مزار» بعد از زيارت عسگريين عليهما السّلام زيارت سرداب را ذكر كرده پس از آن زيارت نرجس خاتون را. در حدود يك صدسال واندى پيش از اين، مؤمن مؤيد، و انسان مسدّد، احمدخان دنبلى، صحن آن دو امام عليهما السّلام را به صورتى كه اكنون موجود است با هزينه كردن مبلغى گزاف جدا كرد، و براى آن روضه و قبّه عاليه اى ساخت، و براى سرداب مطهّر، صحنى جداگانه، و ايوان و راه و پلّه اى مستقل و دهليز و سردابى جدا، براى زنان بنا كرد، به شكلى كه الآن ديده مى شود، و راه اوليّه و پله ها و در سرداب به كلّى بسته شد، و نشانى از آنها نيست، و جايى براى بجا آوردن بعضى از آداب وارده نمانده است، ولى جايگاه قسمتى از زيارت، كه اصل سرداب شريف است تغييرى نكرده. اما درخواست اجازه ورود، و خواندن اذن دخول پس بايد بگويم براساس پى جويى در تمام زيارات و تصريح علما بر اين مسئله كه از هر درى كه ورود به حرم شريف هر امامى از انجا رسم شده خواندن اذن دخول را بايد رعايت كرد و در آن حرم محترم نبايد بدون اذن وارد شد. اكنون شروع به بيان كيفيت زيارت مى كنم، بدانكه اذن دخول ويژه سرداب مطهّر، همان زيارتى است كه پس از اين خواهد آمد و ابتداى آن «السّلام عليك يا خليفة اللّه» است. و در پايان آن اذن دخول گرفته مى شود، و بايد آن زيارت را، در كنار در سرداب، پيش از پايين رفتن دوم از باب زيارات نقل كرديم و اذن دخولى ديگر، علّامه مجلسى از نسخه اى قديمى نقل فرموده: كه اول آن اين عبارات است:

«اللّهمّ انّ هذه بقعة طهّرتها و عقوة شرّفتها» كه ما نيز آن را پس از اذن دخول عام نقل كرديم، به آنجا رجوع كن [صفحه 490] و به آن جملات اذن دخول بطلب، پس از آن وارد سرداب مطهّر شو، و حضرت را به آنچه خود دستور العمل داده اند زيارت كن، چنان كه شيخ جليل احمد بن ابى طالب طبرسى در كتاب شريف «احتجاج» روايت كرده كه از ناحيه مقدّسه، به سوى محمّد حميرى پس از جواب مسائلى كه از آن حضرت پرسيده بود، اين مضمون شرف صدور يافت:

به نام خدا كه رحمتش بسيار و رحمتش هميشگى است، نه فرمانش را تعقل مى كنيد، و نه از اوليايش مى پذيريد، حكمتى است رسا، ولى بيم دادنها سودشان ندهد، سلام بر ما و بر بندگان شايسته خدا. هرگاه خواستيد به وسيله ما به سوى خداى تبارك و تعالى و به سوى ما توجه كنيد، پس بگوييد چنان كه خداى تعالى فرموده است:

سلام بر خاندان يس، سلام بر تو اى دعوت كننده به سوى خدا، و آگاه به آياتش، سلام بر تو اى باب و سياستمدار دينش، سلام بر تو اى خليفه خدا و ياور حقّش، سلام بر تو اى حجّت خدا، و راهنما به سوى اراده اش، سلام بر تو اى تلاوت كننده كتاب خدا و تفسيركننده اش، سلام بر تو در تمام ساعات شب و روز، سلام بر تو اى بجا مانده خدا در زمينش، سلام بر تو اى پيمان خدا كه آن را برگرفت و محكمش كرد، سلام بر تو اى وعده خدا كه آن را ضمانت نمود، سلام بر تو اى پرچم برافراشته و دانش سرريز، و فريادرس و رحمت گسترده، و وعده بى دروغ، سلام بر تو هنگامى كه بر مى خيزى، سلام بر تو زمانى كه مى نشينى، سلام بر تو وقتى كه مى خوانى و بيان مى كنى، سلام بر تو هنگامى كه نماز مى خوانى و قنوت بجا مى آورى، سلام بر تو زمانى كه ركوع و سجود مى نمايى، سلام بر تو وقتى كه تهليل و تكبير مى گويى سلام بر تو هنگامى كه سپاس و استغفار مى نمايى، سلام بر تو زمانى كه صبح و شام مى كنى، سلام بر تو در شب هنگامى كه مى پوشاند، و در روز وقتى كه آشكار مى شود، سلام بر تو اى پيشواى امين، سلام بر تو اى پيش نهاده آرزو شده، سلام بر تو به همه سلامها، تو را گواه مى گيرم اى مولايم، كه گواهى مى دهم معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى ندارد، و محمد بنده و فرستاده اوست، محبوبى جز او و اهل بيتش نيست و تو را گواه مى گيرم اى مولايم، بر اينكه على امير مؤمنان و حسن و حسين و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر، و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على، حجّتهاى خدايند و گواهى مى دهم كه تو حجّت خدايى، شما آغاز و انجام هستيد، و همانا بازگشت شما حق است، ترديدى در آن نيست، روزى كه كسى را ايمانش سود نبخشد، كه پيش از اين ايمان نياورده بود يا در ايمانش كسب خيرى نكرده بود، و گواهى مى دهم كه مرگ، و ناكر و نكير و زنده شدن و برانگيختن و صراط و كمينگاه و ميزان و گره آوردن و حساب و بهشت و دوزخ و وعده تهديد به هر دو حق است اى مولاى من، بدبخت شد كسى كه با شما مخالفت ورزيد، و خوشبخت شد كسى كه از شما اطاعت كرد، پس گواه باش بر آنچه تو را بر آن گواه گرفتم، و من دوست تو، و بيزار از دشمن توام، پس حق آن است كه شما به آن خشنود شديد، و باطل آن است كه شما از ان ناخشنود گشتيد، و معروف آن است كه شما به آن امر فرموديد، و منكر آن است كه شما از آن نهى كرديد، پس نهاد من مؤمن به خداى يگانه بى شريك، و به رسول او، و به امير مؤمنان و به شماست اى مولاى من، به آغاز و انجام شما، و يارى ام براى شما آماده، و دوستى ام نسبت به شما بى آلايش است، اجابت فرما، اجابت فرما. و پس از آن، اين دعا خوانده شود: خدايا من از تو مى خواهم كه بر محمّد پيامبر رحمتت، و كلمه نورت درود فرستى، و پر كنى دلم را با نور يقين، و سينه ام را با نور ايمان، و فكرم را با نور تصميم، و اراده ام را با نور دانش، و نيرويم را با نور عمل، و زبانم را با نور راستى، و دينم را با نور بينايى از سوى خود، و يده ام را با نور روشنايى، و گوشم را با نور حكمت، و مؤدّتم را با نور دوستى محمّد و خاندانش (درود بر ايشان) تا ديدارت كنم درحالى كه به عهد و پيمانت وفا كرده ام، پس فرا بگيرد رحمتت مرا اى سرپرست و اى ستوده، خدايا درود فرست بر محمّد [نا مبارك امام دوازدهم ]، حجّتت در زمينت، و خليفه ات در كشورهايت، و دعوت كننده به راهت، و قيام كننده به عدلت، و انقلاب كننده به فرمانت، دوست اهل ايمان و نابودكننده كافران، و زداينده تاريكى، و روشنى بخش حق، و گوياى به حكمت و راستى، و كلمه كاملت در زمين، آن منتظر بيمناك، و ولىّ خيرخواه، كشتى نجات، و پرچم هدايت، و روشنى ديدگان مردم، و بهترين كسى كه جامه و رداى خلافت پوشيد، و زداينده كوردلى، كه زمين را پر از عدل وداد مى كند، چنان كه از ستم ستمكاران پر شده كه تو بر هرچيز توانايى. خدايا درود فرست بر ولىّ ات و فرزند اوليايت، آنان كه اطاعتشان را لازم نمودى و حقّشان را واجب كردى، و پليدى را از ايشان زدودى، و پاكشان نمودى پاك ساختنى درخور. خدايا او را يارى كن، و به وسيله او براى دينت پيروزى آور، و اوليايت، و اوليايش، و پيروان و يارانش را، به سبب او يارى ده. خدايا پناهش ده از شرّ هر متجاوز و سركش، و از شرّ تمام آفريدگانت، و او را محافظت فرما از پيش رو و پشت سرش، و از راست وچپ، و از او پاسدارى كن، و از اينكه به او آسيبى رسد نگهدارى اش فرما، و حفظ كن بوسيله او رسول و خاندان رسولت را، و عدالت را به وسيله او آشكار نما، و او را به پيروزى تاييد كن، و ياورش را يارى ده، و واگذارنده اش را به خوارى نشان و شكننده اش را بشكن، و به وسيله او گردنكشان كفر را درهم بكوب، و كافران را به قتل برسان و منافقان و همه بى دينان را از ميان برادر هر كجا كه باشند، از مشارق و مغارب زمين، و خشكى و درياى كره خاك، و به وسيله او زمين را از عدالت پر كن، و دين پيامبرت را به او نمايان ساز، خدايا قرار ده مرا از ياوران، و كمك كاران و پيروان و شيعيانش، و به من بنمايان در باره خاندان محمد (درود بر ايشان)، آنچه آنان آرزو دارند، و درباره دشمنانشان آنچه از ان پرهيز مى نمايند اى معبود حق آمين، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى، اى مهربان ترين مهربانان.

زيارتى ديگر: به نقل از كتابهاى معتبر علما، و ان اينكه بر در حرم آن حضرت بايست و بگو:

سلام بر تو اى خليفه خدا و خليفه پدران راه يافته اش، سلام بر تو اى وصىّ جانشينان گذشته، سلام بر تو اى نگهبان رازهاى پروردگار جهانيان، سلام بر تو اى باقيمانده خدا از زبده برگزيدگان، سلام بر تو اى فرزند نورهاى درخشان، سلام بر تو اى فرزند پرچمهاى خوش نما، سلام بر تو اى فرزند عترت پاكيزه، سلام بر تو اى سرچشمه علوم نبوى سلام بر تو اى درگاه خدا كه آمده نشود جز از آن، سلام بر تو اى راه خدا، كه هر كه جز آن پيمود، هلاك شد، سلام بر تو اى نظركننده به درخت طوبى و سدرة المنتهى، سلام بر تو اى نور خدا كه خاموش نگردد، سلام بر تو اى حجّت خدا كه پنهان نماند، سلام بر تو اى حجّت خدا بر هر كه در زمين و آسمان است، سلام بر تو سلام كسى كه تو را شناخته، به آنگونه كه خدا تو را به آن شناسانده، و تو را وصف كرد، به برخى اوصافت، كه تو سزاوار آنى، و برتر از آنى. گواهى مى دهم كه تو حجّتى بر آنان كه در گذشته اند و آنان كه مانده اند، و اينكه گروه تو گروه پيروز، و دوستانت دوستان رستگار، و دشمنانت زيانكارند و تو خزانه دار هر دانشى، و گشاينده هر بسته اى، و بپادارنده هر حقىّ، و باطل كننده هر باطلى، من به تو راضى شدم اى مولايم براى پيشوا بودن، و راهنما و سرپرست و رهبرى، و ديگرى را به جاى تو نجويم، و به غير تو سرپرستى نگيرم گواهى مى دهم كه تويى آن حق ثابت، كه عيبى در آن نيست، و وعده خدا در باره تو حقّ است، و من به خاطر طول غيبت و درازاى مدت، شك نمى كنم، و با آنان كه تو را نشناختند و به تو جهل ورزيدند، سرگردان نشوم، منتظر و متوّقع روزهاى توام و تويى شفاعت كننده اى كه با تو نزاع نشود، و سرپرستى كه مزاحمتى برايت ايجاد نگردد، خدا تو را براى دين، و عزّت مؤمنان، و انتقام از منكران بيرون رفته از دين مهيّا نمود. گواهى مى دهم كه به وسيله ولايتت اعمال پذيرفته مى شود، و كردار پاك مى گردد، و خوبيها چند برابر گردد، و بديها از بين مى رود، پس هركه ولايتت را آورد و به امامتت اعتراف نمود، اعمالش پذيرفته شود، و گفته هايش مورد تصديق قرار گيرد، و خوبيهايش چند برابر گردد، و بديهايش محو شود، و هركه از ولايتت منحرف شد، و به شناختت جهل ورزيد، و تو را با ديگرى عوض كرد خدا او را با صورتت به آتش دراندازد، و عملى را از او نپذيرد، و براى او در قيامت ميزان سنجشى بر پا نكند خدا و فرشتگان و تو را اى مولايم به اين حقايق، كه ظاهرش مانند باطن آن و نهانش چون آشكار آن است گواه مى گيرم و تو ر اين و بر آن گواهى، و آن عهد من با تو، و پيمانم نزد توست، زيرا تويى نظام دين و رييس پرهيزگاران، و عزّت يكتاپرستان، و به همين معنا پروردگار جهانيان به من دستور داده، پس اگر روزگارها طولانى گردد و عمرها امتداد يابد، مرا نيفزايد درباره تو جز يقين، و نسبت به تو جز محبت، و بر تو جز توكل، و اعتماد، و براى ظهورت جز توقع و انتظار، و براى جهادم در پيشگاهت چشم براهى، پس جان و مال و فرزند و خاندام و همه آنچه را خدا به من داده، پيش رويت و در مقابل امر و نهيت نثار مى كنم، مولاى من، اگر دوران درخشان و پرچمهاى روشنت را درك كنم پس من همان بنده دست به كار امر و نهى توام، كه شهادت پيش رويت و كاميابى تو را به آن آرزو مى كنم، مولاى من اگر مرگ پيش از ظهور تو مرا دريابد، من به تو و پدران پاك تو به خدا متوسل مى شوم، و از او مى خواهم كه بر محمّد و خاندان محمد درود فرستد، و براى من بازگشت دوباره به دنيا در زمان ظهورت، و رجوعى در دورانت منت فرمايد، تا به خاطر طاعتت به مقصودم برسم، و زخم قلبم را از دشمنانت شفا دهم، مولاى من، براى زيارتت ايستاده ام، ايستادن خطاكاران، پشيمانان، بيمناكان، ترسيدگان از عذاب پروردگار جهانيان، و حال اينكه به شفاعتت اعتماد كرده ام، و به دوستى و شفاعتت اميدوار شده ام، به خاطر محو شدن گناهانم، و پرده پوشى عيبهايم، و آمرزش لغزشهايم، پس براى دوستت اى مولاى من، در مقام تحقق آروزيش يار باش، و آمرزش لغزشش را از خدا بخواه، كه او به ريسمان محبّتت آويخته، و به ولايتت تمسّك جسته، و از دشمنانت بيزارى نموده. خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست، و آنچه را به ولىّ ات وعده داده اى وفا كن. خدايا سخنش را آشكار كن، و دعوتش را والا گردان، و بر دشمنش و دشمنت پيروز فرما، اى پروردگار جهانيان. خدايا درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و سخن كاملت و پنهان شده در زمينت آن بيمناك نگران را آشكار كن. خدايا او را يارى ده يارى نيرومند، و بگشا برايش گشايشى آسان، خدايا دين را پس از گمنامى به وسيله او نيرومند گردان، و حق را پس از غروب، به دست او طالع فرما، و تاريكى را به وسيله او برطرف نما، و سختى را به وسيله او برطرف كن، خدايا كشورها را به او ايمن گردان، و بندگان را به وسيله او هدايت كن. خداايا پر كن زمين را به وجود او از عدل وداد، چنان كه از ستم و بيداد پر شده، كه تو شنوا و پاسخ دهنده اى. سلام بر تو اى ولىّ خدا، به دوستت براى ورود به حرمت اجازه ده، درودها، و رحمت و بركات خدا بر تو و پدران پاك تو.

آنگاه نزد سرداب غيبت آن حضرت برو، و بين دو در بايست، و درها را با دست خود بگير، و صدا را در سينه رفت و برگشت بده، همانند كسى كه اجازه وارد شدن مى خواهد، و «بسم اللّه الرّحمن الرّحيم» بگو، و به آرامى، و با حضور قلب پايين برو، و در فضاى سرداب دو ركعت نماز بخوان، سپس بگو:

خدا بزرگتر است، خدايا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، معبودى جز خدا نيست، و خدا بزرگتر است، و سپاس خاص خدا است، سپاس خدا را، كه ما را به سوى اين حقيقت راهنمايى فرمود، و دوستان و دوشمنانش را به ما شناساند، و ما را به زيارت امامانمان موّفق نمود، و ما را از دشمنان و كينه ورزان، و از غلوكنندگان و معتقدان به واگذارى همه امور هستى به اهل بيت، و از شك داران و كوتاهى كنندگان در حق امامان قرار نداد. سلام بر ولىّ خدا، و فرزند اوليايش، سلام بر ذخيره الهى براى كرامت اولياى حق، و تارومار نمودن دشمنان خدا، سلام بر نورى كه اهل كفر خاموشى اش را خواستند، ولى خدا نخواست جز آنكه نورش را در عين ناخوش داشتن آنان كامل گرداند، و آن را با زندگى طولانى تأييد كند، تا حق را به دست او على رغم دشمنان ظاهر نمايد، گواهى مى دهم كه خدا تو را در خردسالى برگزيد، و علومش را براى تو در بزرگسالى كامل كرد، و تو زنده اى و نمى ميرى، تا معبودى ساختگى، و سركشان را از ميان بردارى. خدايا درود فرست بر او و بر خدمتكاران، و يارانش، به گاه غيبت و دورى اش، و او را بپوشان پوشاندنى نيرومند، و براى او پناهگاه محكمى قرار ده، او پايمالى و فشارت از خدا بر دشمنانش سخت گردان، و دوستان و زائرانش را نگهبان باش، خدايا چنان كه دلم را با يادش آباد قرار دادى، پس اسلحه ام را در جهت يارى اش بركشيده گردان، و اگر مگى كه بر بندگانت حتم قرار دادرى و با آن بر آفريده هايت على رغم آنان قدرت نمايى كردى، بين من و ديدارش پرده گردد، پس مرا به هنگام ظهورش برانگيز، تا از گورم سر برآورم، درحالى كه كفن پوشيده ام، در پيش رويش به جهاد برخيزم، در صفى كه در قرآنت، بر اهل آن ستايش نمودى، و فرمودى گويى آنان بناى استوارند. خدايا انتظار ما طولانى شد، و ناپاكان ما را شماتت كردند، و به دست آوردن پيروزى بر ما سخت گشت. خدايا جمال باميمنت ولىّ ات را در زنده بودنمان، و پس از مرگ به ما بنمايان. خدايا به تو تسليم مى شوم به بازگشت پيش روى صاحب اين بارگاه، فرياد، فرياد، فرياد، اى صاحب زمان در مسير پيوند با تو، از دوستان صميمى ام بريدم، و براى زيارت تو، وطنها را ترك كردم، و كارهايم را از اهل شهرها پنهان نمودم، تا تو شفيع باشى نزد پروردگارت و پروردگارم، و پيش پدرانت و سرورانم، در خوبى توفيق براى من، و فراوانى نعمت برايم، و روان شدن احسان به سويم. خدايا بر محمّد و خاندان محمّد ملازمان حق و راهبران خلق درود فرست، و آنچه از تو خواستم به اجابت رسان، و آنچه در دعايم به زبان نياوردم، از صلاح دين و دنيايم به من عطا كن، به درستى كه تو ستوده و بزرگوارى، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاكش باد. آنگاه وارد صفّه شو، و دو ركعت نماز بخوان و بگو: خدايا بنده زائرت در درگاه ولى زيارت شده توست، كه اطاعت او را بر همگان از برده و آزاد واجب ساختى، و دوستانت را به وسيله او از عذاب دوزخ نجات دادى، خدايا اين زيارت را زيارتى پذيرفته قرار ده زيارتى با دعاى مستجاب، از تصديق كننده به ولىّ ات، تصديقى بدون شك وترديد، خدايا آن را آخرين عهد و زيارت نسبت به او قرار مده، و آمدنم را به زيارتگاه او و زيارت پدر و جدّش را قطع مكن، خدايا عوض آنچه در اين مسير خرج كردم به من عنايت كن، و براى من سودبخش قرار ده آنچه در دنيا و آخرتم نصيب من كردى، و نيز سودمند قرار ده براى برادرانم و پدر و مادرم، و همه خانواده ام تو را به خدا مى سپارم، اى امامى كه به وسيله او اهل ايمان رستگار مى شوند، و به دست او كافران و تكذيب كنندگان به هلاكت مى رسند، اى مولاى من اى فرزند حسن بن على، به جانب تو و پدر و جدّت براى زيارت آمدم، درحالى كه به رستگارى به وسيله شما يقين دارم، و به امامت شما معتقدم، خدايا اين شهادت و اين زيارت را براى من، نزد خوت در برترين جايگاهها ثبت كن، و مرا به آنجا كه شايستگان رسيدند برسان، و مرا به دوستى آنان منفعت بخش، اى پروردگار جهانيان.

زيارت ديگر: از زيارتهاى حضرت صاحب الامر: زيارتى است كه سيد ابن طاووس نقل كرده است كه در آن مى گويى:

سلام بر حق تازه، و عالمى كه دانشش نابود نگردد، سلام بر حيات بخش مؤمنان، و نابودكننده كافران، سلام بر مهدى امّتها، و جمع كننده سخنها، سلام بر يادگار گذشتگان و صاحب شرافت، سلام بر حجّت معبود، و سخن [خداى ] ستوده، سلام بر عزيزكننده دوستان و خواركننده دشمنان، سلام بر وارث پيامبران، و خاتم جانشينان، سلام بر قيام كننده مورد انتظار، و عدل آشكار، سلام بر شمشير بركشيده، و ماه درخشان، و نور غالب سلام بر آفتاب تاريكى، و ماه تمام، سلام بر بهار مردمان، و شادابى و سرسبزى ايام، سلام بر شمشير برّان، و شكافنده سرها، سلام بر دين رسيده از جانب حق، و كتاب نگاشته، سلام بر باقى مانده خدا در كشورهايش، و حجّت او بر بندگانش، آنكه ميراث پيامبران به او رسيده، و آثار برگزيدگان نزد او سپرده است، آن امين بر راز، و ولىّ امر، سلام بر مهدى كه خداى عزّ و جلّ امّتها را به وجود او وعده داد، كه به وسيله او سخنها را جمع كند، و پراكنده ها را گرد آورد، و زمين را به او پر از عدل وداد نمايد، و به او جايگاه و قدرت دهد، و وعده اش را به اهل ايمان به وسيله او وفا كند، اى مولاى من، گواهى مى دهم كه تو و امامان از پدرانت، امامان و سرپرستان من هستيد، هم در دنيا و هم روزى كه گواهان بپا مى خيزند، از تو مى خواهم اى مولاى من كه از خداى تبارك و تعالى بخواهى، اصلاح كارم، و برآمده شدن حاجاتم، و آمرزش گناهانم را، و اينكه دستم را بگيرى، در دين و دنيا و آخرتم، و همچنين دست برادران و خواهرانم، و همه مردان و زنان مؤمن را، به درستى كه او آمرزنده و مهربان است.

آنگاه نماز زيارت را آن چنان كه پيش از اين ذكر كرديم بجاى آر، يعنى دوازده ركعت كه پس از هر دو ركعت سلام داده، و پس از پايان نمازها تسبيح حضرت زهرا، و هديه نمودن آن به محضر حضرت است و پس از فراغت نمازها بگو:

خدايا درود فرست بر حجّتت در زمينت، و خليفه ات در كشورهايت، و دعوت كننده به راهت، و قيام كننده به عدالتت، و كامياب به فرمانت، و سرپرست مؤمنان، و نابودكننده كافران، و زداينده تاريكى، و نوربخش حق، و آشكارگوى به حكمت و پند نيكو و راستى، و كلمه ات و گنجينه ات، و ديده ات در زمين آن نگران بيمناك، و ولىّ خيرخواه، كشتى نجات، و پرچم هدايت، و نور ديدگان مردم، و بهترين كسى كه پيراهن و قباى خلافت پوشيد، و تنها، و انتقام گيرنده خون مظلوم، و گشاينده غم، و زداينده اندوه، و برطرف كننده بلا درودهاى خدا بر او و پدرانش، امامان راهنما، و پيشروان با ميمنت، تا گاهى كه ستارگان سحر سرزند، و درختان برگ دهد، و ميوه ها برسد، و شب وروز رفت وآمد نمايد، و پرندگان نغمه سرايى كنند. خدايا ما را به دوستى اش منفعت ده، و در گروهش و زير پرچمش محشور كن، اى معبود حق، آمين اى پروردگار جهانيان.