پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: اهل بهشت در بهشت كه نشسته اند، كل حركاتِ نعمت هاى بهشت وصل به نيت آنها است، نه وصل به بدنشان. هيچ نعمتى در بهشت، به دست آوردنش، وصل به بدن نيست.
ما هوس مى كنيم فلان نعمت را، بايد از خانه بيرون بياييم، سوار وسيله نقليه بشويم، برويم، با گردن كج بايد آخر صف بايستيم تا نوبتمان بشود.
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: اهل بهشت روى تخت كه نشسته اند، به نظرشان يك ميوه عالى بهشتى را مى خواهند، فقط نيت مى كند كه من اين ميوه را مى خواهم، رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: شاخه آن درخت تا نيت مى كند، با ميوه نزديك دهانش است، مى خورد، شاخه برمى گردد.
اين كه بلند شود و راه بيافتد و در اين مغازه و آن فروشگاه و آن ملك بگويد: ما سيب و گلابى مى خواهيم، تخت و رخت مى خواهيم، اين حرفها نيست.
راه رفتن ها را كه بنده من در دنيا رفت، چقدر ديگر بايد راه برود؟ براى نماز، جبهه، مكه، براى زن و بچه، دين، ياد گرفتن حلال و حرام در دنيا دويده است.
يك كسى كه دلش مى خواهد حضرت سيدالشهداء عليه السلام را ببيند، اصلاً نمى خواهد برود، فقط نيت كند، به محض نيت، تختش كنار تخت حضرت سيدالشهداء عليه السلام است. هر كسى در حد تقواى خودش بهشت نصيبش مى شود.
منبع : پایگاه عرفان
