استاد انصاريان: دسته‌اي از شاعران با محور قرار دادن پروردگار زلف شعر خود را به زلف توحيد گره زده‌اند

به گزارش خبرگزاری فارس؛ استاد حسين انصاريان در دومين همايش ادبي عاشورايي خاتون كربلا در كرمانشاه اظهار كرد: خداوند سبحان در قرآن مجيد سوره‌اي با عنوان شعرا قرار داده كه در پايان اين سوره به بيان ويژگي شاعران پرداخته است.

اين دانشمند علوم ديني ادامه داد: در سوره شعرا ذكر شده كه دسته‌اي از سرايندگان شعر دچار ظلمت، تاريكي و كور باطني هستند و اشعار آن‌ها خيال‌بافي و تملق‌گويي از ستمكاران، مبارزه با معارف و مسائل الهي و هجو كردن پيامبران و چهره‌هاي برجسته ملكوتي است.

اين مفسر قرآن كريم افزود: شاعراني از اين دسته با به نظم كشيدن خيالات باطل بين انبيا، خداوند، معارف الهي و مردم فاصله مي‌اندازند؛ قرآن مجيد اين شاعران و پيروان آن‌ها را غاوون مي‌داند.

وي تاكيد كرد: پيروان و مروجان اشعار اين شاعران، دلمردگان، گمراهان و افراد پستي هستند كه از چارچوب انسانيت بيرون آمده و كساني هستند كه از فيوضات الهي و تعاليم سعادت‌بخش انبيا بي‌بهره و محرومند.

اين استاد اخلاق اضافه كرد: در برابر اين دسته از شاعران متملق، گروهي نيز هستند كه باطني آميخته با كرامت دارند و در واقع زلف باطنشان به زلف توحيد گره خورده است، اين شاعران نيز شعر مي‌سرايند، اما ابيات و اشعارشان حول محور خداوند مي‌چرخد.

استاد انصاريان بيان كرد: شعرسرايي اين دسته از شاعران مصداق عمل صالح بوده و در اصل به مفاهيم عالي تربيتي، ديني و توحيدي لباس نظم مي‌پوشانند.

وي گفت: اين گروه از شاعران موضوعات خود را از آيات قرآن، نبوت پيامبران، ولايت ائمه اطهار (ع) و محصولات فكري پاكان علم برمي‌گيرند، به اين دليل است كه اشعارشان جاودانه، عالم‌گير و تاثيرگذار مي‌شود.

اين دانشمند علوم ديني خاطرنشان كرد: پيامبر عظيم‌الشان اسلام، حضرت محمد مصطفي (ص) پس از قرائت خطابه غدير به حسان‌بن ثابت امر مي‌كنند كه واقعه غدير و انتخاب علي‌بن ابيطالب (ع) به عنوان خليفه و جانشين پيامبر را به رشته نظم درآورد تا اين موضوع در تاريخ جاودان شود.

اين مفسر قرآن كريم اظهار كرد: پيامبر (ص) هنگامي كه خاطرش خسته مي‌شد، مي‌فرمود برايم شعر بخوانيد، پس از قرائت اشعار فضاي ديگري در باطن پيامبر (ص) به وجود مي‌آمد.

استاد انصاريان قصايد توحيدي سعدي، حافظ، مسعود سعد سلمان، كسايي مروزي و عنصري را از برترين ابيات دانست و گفت: سرودن اين ابيات تنها مي‌تواند معجزه عقل اين شعرا باشد كه به دليل همنشيني با كلام الهي توانسته‌اند دست به خلق چنين آثار گران‌بهايي بزنند.