توبه يعنى پشيمانى، ما هم پشيمان هستيم.
يك بخش ديگر توبه، استغفار با زبان است؛ خدايا! اشتباه كردم « أستغفرُ اللهَ ربى و أتوب اليه » با زبان، حالا همين كه قلبمان پشيمان است، بس نيست؟ نه، چون خدا گفته است كه غير از پشيمانى قلب، دوست دارم صداى التماس گنهكار را بشنوم.
صدايت مهم است؛
« ادْعُونِىآ أَسْتَجِبْ لَكُمْ »
من را صدا بزن، من با صدا زدن تو جواب تو را مى دهم.
بيايى پشت در بايستى و زنگ نزنى كه كسى در را باز نمى كند. تشنه اى، اما اگر نگويى آب مى خواهم، آب نمى آورند، گرسنه اگر نگويد نان، كسى به او نان نمى دهد.
منبع : پايگاه عرفان
