امام سجاد عليه السلام مى فرمايد:
« هلك من ليس له حكيمٌ يرشده »
هلاك شد هر كسى كه حكيمى او را ارشاد نكند.
آخر دو كلاس در اين عالم هست كه عجيب قيمتى است؛ يكى كلاس «گرديدن» است، و ديگرى كلاس «گرداندن».
كلاس گرديدن، يعنى من صداى حق را از قرآن مجيد، از گلوى پيغمبر صلى الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام بگيرم، فقط هم مستمع خالى نباشم، و خوشم بيايد، بگويم: به به! عجب كلماتى! چه لغاتى! عجب خطبه و روايتى!
« وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا »
از خدا و پيغمبر و ائمه عليهم السلام كسب معرفت كنم و بر اساس آن معرفت، تا حدى كه خدا وقتى مرا نگاه كند، حكيم ببيند:
« وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا لُقْمَـنَ الْحِكْمَةَ »
كه پشت سر اين مسأله تا زمان ما كه نمى دانم چند هزار سال است، ما هر وقت مى خواهيم لقمان را اسم ببريم، مى گوييم: لقمان حكيم.
پيامبر، ائمه معصومين، فاطمه زهرا، زينب كبرى، خديجه، مريم همگى حكيم هستند. همه انبيا عليهم السلام حكيم بودند، يعنى اخلاق و اعمالشان متعادل و ايمانشان هم در حد رضايت خدا بود. اين معنى انسان حكيم است
« يسآ * وَ الْقُرْءَانِ الْحَكِيمِ »
اين نقشه در وجود هر كس پياده بشود، حكيم مى شود.
اين گرديدن، يك كلاس است. شما قيمتى تر از اين كلاس هم در تمام تاريخ هستى پيدا نمى كنيد. جاى اين كلاس هم فقط در دنيا است، نه در رحم مادر و نه در برزخ و نه در قيامت. اين كلاس اختصاص به همين دنيايى دارد كه ما الان در آن هستيم.
كلاس دوم هم كلاس گرداندن است، يعنى حالا كه خودم شدم، و خودم گرديدم، ديگران را هم بگردانم، اينجا وظيفه خيلى سنگين مى شود.
كسانى كه اولاد داريد! يك جا آدم بايد بگويد: خوش به حال آنهايى كه بچه دار نشدند، عجب نعمتى خدا به آنها داده است! يك جا هم بايد بگويد: خوش به حال آنهايى كه خدا اولاد به آنها داده و وظيفه خود را نسبت به اولاد عمل مى كنند. يعنى خودشان حكيم شدند:
« قُوآاْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا »
آنها را هم گرداندند، يعنى هادى ديگران هم شدند. خودشان هدايت شدند، بعد سراغ هدايت ديگران رفتند. خودشان از عذاب الهى مصون شدند، بعد براى ايجاد مصونيتِ يك ملت، يك دنيا، براى خانواده، رفقا، خواهران و برادران خود، حركت كرده اند.
منبع : پایگاه عرفان
