از ابتداي جواني آثار عظمت و جلالت و انوار فضايل از سيماي مباركش مي درخشيد. بخشش نبوي از وجود ش فروان مي ريخت در مجد و شرافت و بزرگواري رسول كريم صلي الله عليه و آله و سلم را بياد مي اورد به تمام خصال خير پيچيده شده بود فضائلش از ستارگان افزون، و محامدش برتر از كوههاي بلند، زبان از وصفش ناتوان و دشمن چاره اي جز خضوع در برابر فضايل فراوان و بي مانندش ندارد.
علي اكبر عليه السلام اشبه الناس به رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم
مورخان در ميان خانواده پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم از كسي كه در تمام صفات شبيه او باشد به جز علي اكبر عليه لسلام نام نبرده اند.
سرودي از جابر انصاري نقل نموده: حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها در راه رفتن شبيه پدر بزرگوارش بود يكبار به راست و يكبار به چپ مي گراييد.
در روايت صدوق آمده: امام حسن مجتبي عليه السلام در هيبت و سيادت شبيه به جد خود بود و امام حسين عليه السلام در بخشش و شجاعت.
اين نمونه ها نشان مي دهد كسي از خاندان رسالت از هر جهت شبيه به رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم نبوده است.
سخن امام حسين عليه السلام درباره فرزندش علي اكبر عليه السلام به هنگام عزيمت به ميدان نبرد:
«اللهم اشهد انّه برز اليهم اشبه الناس خلقا و خُلقا و منطقا برسولك و كنا اذا اشتقنا الي نبيك نظرنا اليه»
«خدايا گواه باش شبيه ترين مردم به رسولت در خلقت و اخلاق و سخن گفتن به سوي اينان رفت و هرگاه ما مشتاق پيامبرت مي شديم به او نگاه مي كرديم.»
گوياي اين حقيقت است كه علي اكبر عليه السلام آينه ي جمال نبوي و نمونه كمالات آن جناب و در سخن گفتن نمونه كامل حضرتش بود. تا آنجا كه پدر عزيزش امام حسين عليه السلام هرگاه شوق ديدار آن چهره ي حيات بخش را پيدا مي كرد به اين نور ديده نظر مي انداخت.
البته روشن است كه او دارنده ي اخلاق پسنديده بود تمام خصوصيت هاي پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله وسلم را دارا بود. مثل ورع، اخلاص، شجاعت، كرم، بردباري، خوشرويي، نرمش و انعطاف، خشونت و قاطعيت در راه خدا، و دوري از پستي ها و رذائل خواه از نظر شرع يا فطرت انسان و ... در يك كلمه آنچه نزد خداي تعالي عظيم است.[انك لعلي خلق عظيم]
با توجه به احاديث رسيده هر چند بعضي از از خاندان رسالت با مقام عظماي رسالت شباهت داشتند اما علي اكبر عليه السلام مَثَل اعلاي آن ذات كامل قدوسي معصوم از هر عيب و خطا و آراسته با جمال قدس الهي بود. او هر چند به امام معصوم نيازمند است اما بعيد نيست كه همچون ائمه طاهرين عليهما السلام داراي مقام عصمت باشد و اين از فضل خداي تعالي دور نيست كه انساني بيافريند كامل، منزه از هر عيب و خطا.
در زيارت مخصوصه آن بزرگوار در اول رجب از قول امام معصوم عليه السلام آمده:
«كما منّ عليك من قبل و جعلك من اهل بيت الذين اذهب الله عنهم ارجس و طهرهم تطهيرا»
«همانگونه كه از پيش بر تو منت نهاد و ترا از خانداني قرار داد كه رجس و پليدي را از انان برده و پاك و مطهرشان ساخته است.
معني «اذهب الله عنهم الرجس» همان مقام عصمت است كه در علي اكبر عليه السلام تحقق يافته است هر چند وجوب عصمت در آنجناب همچون مقام عصمت امام كه حجت بر مخلوقات است نيست.
منبع: مقتل مُقرّم، آيت الله سيد عبدالرزاق مقرم
منبع : پایگاه اینترنتی انھار
