چرا قرآن مى گويد: حلال خورها را به جهنّم مى برند، اين بيچاره ها چه تقصيرى دارند؟ در چند جاى قرآن حلال خورها تهديد شده اند. با پول حرام، هيچ كار خيرى نمى شود انجام داد. پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: هر كس با پول حرام مسجد بسازد يا خيرات انجام بدهد، روز قيامت او را با خيراتش در جهنم مى اندازند. چون پروردگار با پول حرام هيچ چيزى را قبول نمى كند. خدا با ما مهربان نيست، يا ما با خدا سر سازش نداريم. مردم گناهكار با خدا سر سازش ندارند و بعد مى گويند: خدا با ما سر سازش ندارد. يعنى داستان را برعكس مى كنند. به پروردگار تهمت مى زنند، تهمت آنها را قرآن نقل مى كند:
«فَيَقُولُ رَبّى أَهنَنِ» خدا با من سر سازش ندارد، خدا با من خوب نيست. پروردگار عالم مى گويد:
«كَلَّا بَل لَّاتُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ* وَلَا تَحضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ* وَ تَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا* وَ تُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا»
اين طور نيست كه تو مى گويى، دروغ مى گويى، با برنامه هاى دين من سازش ندارى. به يتيم احترام نكردى، به مستحق ها و افتادگانى كه مى شناختى، كمك نكردى، ارث خواهر و برادرت را غصب كردى، تو اين قدر عاشق پول شدى كه نتوانستى پول را از خودت جدا كنى. در جزء نهم قرآن، سوره مباركه توبه مى فرمايد:
«وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِى سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ» آنهايى كه ثروتمند هستند و در راه خدا هزينه نمى كنند به آنها مژده عذاب دردناك قيامت را بده. يك عده اى خيال مى كنند چون حلال به دست آوردند، بايد خيالشان راحت باشد كه روز قيامت كارى به آنها ندارند. چنين نيست. اميرالمؤمنين عليه السلام بر منبر فرمود:«فى حلالها حساب» نگوييد: من مال حلال به دست آورده ام و در روز قيامت با ما حساب مالى ندارند، بلكه حلال دار بخيل را محاكمه مى كنند. «و فى حرامها عقاب» چقدر مال حرام، مال سنگينى است.
منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
