اعتبار كتب اربعه شيعه‏

 معتبرترين كتاب هاى ما، كتاب هايى است كه نزديك به عصر ائمه عليهم السلام نوشته شده اند كه گل سر سبد اين كتاب ها، چهار كتاب است. از همه مهمتر، مقدم تر و بهتر، كتاب شريف «كافى» است كه در ده جلد، حدود پنج هزار صفحه و به زبان عربى است. نزديك به هفده هزار روايت بسيار پرقيمت و مهم دارد و زمانى نوشته شده است كه هنوز غيبت كبرى و طولانى امام دوازدهم عليه السلام شروع نشده بود؛ يعنى حضرت عليه السلام در غيبت صغرى بودند.
غيبت خاصّى كه زمان آن كم بود و دسترسى به ايشان به وسيله چهار نايب امكان داشت. وقتى كه مرگ نايب آخر نزديك شد، امام عليه السلام با خط مبارك خود نامه اى به او مى نوشتند كه شش روز ديگر از دنيا خواهى رفت، ولى احدى را به جاى خود معرفى نكن؛ چون بعد از مرگ شما، غيبت كبرى و طولانى من شروع مى شود و پايان اين غيبت را نيز فقط خدا مى داند.  خداى متعال زمان ظهور ايشان را معلوم نكرده كه چه وقت است. در روايات ما آمده است كه: هر كس زمان ظهور را تعيين كند، او را تكذيب كنيد. حتى اگر كسى بگويد: آمدن ايشان نزديك است، دروغ مى گويد؛ چون به وجود مقدس آن حضرت عليه السلام نيز خبر نداده اند و قرار نيست كه خبر بدهند. ولى زمان معين آن كه رسيد، به ايشان اعلام مى شود. علمِ آن زمان، ويژه پروردگار مهربان عالم است؛ يعنى علم و آگاهى خاصى است كه آن را عمومى نمى كند. پيغمبر اعظم صلى الله عليه و آله و ائمه اطهار عليهم السلام نيز خبر نداده اند و فقط فرموده اند: او مى آيد، اما وقت آن را نگفته اند. اگر كسى از زمان ظهور خبر دهد، خبر كذب است.