فكر كردن در آيات و رواياتي كه درباره مذمت غيبت و عذابي كه درآخرت براي غيبت كننده فراهم شده و از طريق معصومين به ما رسيده بهترين راه و وسيله براي ترك غيبت است؛ مانند آيه 12 سوره حجرات كه غيبتكردن را معادل خوردن گوشت برادر مرده ميداند و يا حديث معروفي كه ازپيامبر(ص) نقل شده كه غيبت كردن را از عمل منافي با عفت (زنا) بدترميداند؛ زيرا زناكننده اگر توبه واقعي نمايد بخشيده ميشود؛ اما غيبت كنندهدر خيلي از موارد تا رضايت آن شخصي را كه از او غيبت كرده فراهم نكندبخشيده نميشود.
و يا در حديث ديگر از امام حسين(ع) نقل شده كه غيبت خورش سگهاي جهنم است. و يا در روايت ديگر نقل شده كه غيبت كننده اگر بدون توبه واقعي بميرد از اولين كساني است كه وارد جهنم ميشود و اگر توبه واقعي كندو بميرد و ساير كارهايش هم درست باشد از آخرين كساني است كه واردبهشت ميشوند. خداوند همة ما را از اين گونه گناهان بزرگ حفظ كند وگذشته ما را به كرمش ببخشد. ضمناً فقهاء ميفرمايند: اگر انسان از كسيغيبتي كرده و دسترسي به او ندارد كه رضايتش را حاصل كند مثل اين كه ازدنيا رفته و يا اگر زنده است نميشود به او بگويد؛ زيرا باعث فتنه و فساد بيشتري ميشود در اين صورت بايد بين خود و خدا توبه واقعي كند و براي آنشخص هم از درگاه خداوند طلب آمرزش و مغفرت نمايد.
منبع : پاسخگو
