نماز اول وقت در نصوص ديني مورد تاكيد بسيار قرار گرفته و فضايل فراواني براي آن نقل شده است. از نظر تاثيرات روحي، رواني و اجتماعي، ميتوان امور زير را نام برد:
الف) عادت دادن شخص به نظم،
ب ) وجود نشاط و آمادگي و حضور قلب بيشتر جهت انس و ارتباط با خدا و تقويت كمالات نفساني،
ج ) زمينهسازي جهت برگزاري جماعتهاي بزرگ و انس و الفت و اتحاد بيشتر مسلمانان.
توضيح آن كه: وقتي جامعه اسلامي مقيد به خواندن نماز در اول وقت باشند، در هر منطقه غالب مردم همزمان به نماز ميايستند. اين مساله آمادگي آنان را براي جماعت و ايجاد صفوف گسترده و پرجمعيت بيشتر ميكند. در حالي كه نماز در غير اول وقت، در بين زمانهاي مختلف پراكنده ميشود و از اجتماع و شكوه عبادي و انس و الفت مومنان در مراكز ديني ميكاهد.
منبع : پاسخگو
