گناهان دائميه چيست؟

تعبير گناهان دائميه معناي صحيح ندارد. گناه كار دائمي داريم، اما گناهان دائميه نداريم، گناه هميشه گناه است. انسان مادامي كه آلوده به گناهي باشد و از آن توبه نكند گناه كار محسوب ميشود. البته گناهان متفاوت هستند. بعضي از گناهان آثار بسيار بدي دارند مانند: بدعت گذاري و بر پا كردن يك سنّت سيئه و و ناپسند در جامعه، تا مادامي كه اين سنّت سيئه در جامعه ودر فكر و ذكر مردم هست و جامعه را دچار انحراف ميكند، براي آن شخص سنّت گذار گناه نوشته ميشود، مانند كسي كه بت پرستي را رواج داد يا كساني كه اماكن و جايگاهي براي اشاعه فساد ايجاد ميكنند گرچه خودشان بميرند مادامي كه آن مكان فساد وجود دارد براي آن شخص گناه ثبت ميشود.
در روايت آمده است: من استنّ حسنة فله أجرها و أجر من عمل بها من غير أن ينقص من أجورهم شيء ومن استنّ سنّة سيئة فعليه وزرها من عمل بها من غير ان ينقص من اوزارهم شيء؛ هر كس سنّتي نيكو نهد پاداش آن پاداش كساني كه بدان عمل كنند به وي داده شود بي آن كه از پاداش عمل كنندگان چيزي كم شود و كسي كه سنّت زشتي بنا نهد گناه آن و گناه عمل كنندگان به آن به وي رسد بي آنكه از گناه آنان كاسته شود.
گاهي يك گناه آثار بسيار بدي ايجاد ميكند، مثلاً گاهي با يك حرف اهانتآميز به فردي او را دچار بيماري طاقت فرسا ميكند يا او را از اعتبار مياندازد. اينها گناهاني بسيار بزرگ است و برخي از گناهان هم انسان را به كفر ميكشاند.
توبه و پشيماني از گناه، انسان را پاك ميگرداند. پيامبر(ص) فرمود: پشيماني از گناه توبه است.
امام صادق (ع) فرمود: هر بندهاي كه دچار گناهي شود پس پشيمان شود خداوند او را ميآمرزد.