كمال جويي غير از برتري جويي است. كمال جويي مطلوب است و موجب تعالي روح آدمي مي باشد، ولي برتري جويي مذموم است و موجب سقوط انسان مي گردد. به كمال رسيدن انسان در ساية تقوا و اطاعت از اوامر الهي و دوري از معاصي به دست مي آيد. قرآن مي فرمايد: گرامي ترين شما نزد خداوند با تقواترين شما است.انسان براي كمال جويي و نيل به كمال نهايي كه قرب پروردگار جهان است، آفريده شده و آن با عبارت و تسليم محض در برابر خدا فراهم مي آيد: قرآن مي فرمايد: من جن و انس را نيافريدم جز براي اين كه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند و به من نزديك شوند).
خدا بشر را از برتري نهي فرمود و آن را ماية خُسران و بدبختي اعلام نموده است: سراي آخرت را (تنها) براي كساني قرار مي دهيم كه ارادة برتري جويي در زمين و فساد را ندارند و عاقبت نيك براي پرهيزكاران است.
برتري جويي انسان با برتري جويي حيوان متفاوت است و آن اين كه خطر برتري جويي حيوان بسيار كم و محدود است و احياناً جان حيواني را به خطر مي اندازد، ليكن برتري جويي يك انسان گاهي به حدي مخرّب است كه نه يك فرد بلكه تمام جامعة بشري را به خطر مي اندازد. اگر صفحات تاريخ را ورق بزنيد و جنايات ستمگران را مطالعه كنيد، مي فهميد كه ضرر و زيان برتري جويي انسان ها چقدر وحشت زا است. اكنون همه شاهديم كه برترين جويي و خيره سري بوش و صدام، رؤساي جمهور امريكا و عراق، چه بلاي خانمان سوزي بر سر ملت مظلوم عراق آورده و چگونه امنيت جهاني را تهديد مي كند. پروردگارا، ريشة تكبر و برتري جويي را در وجودمان بسوزان و همة ما را به راه راست هدايت فرما!
منبع : پاسخگو
