براي از بين بردن خشم و غضب هنگام عصبانيت، چه بايد كرد؟

  اگر خشم در اختيار انسان باشد سِلاحي مفيد و سودمند است كه تنها سينه دشمن را ميشكافد. اما اگر انسان در اختيار خشم قرار گيرد چون «تيغ در كف زنگي مست است» كه موجب زيان خواهد شد. اگر خشم به طور متعادل به كار گرفته نشود، موجب خواري و هلاكت ميشود بنابراين خشم و غضب مذموم است كه در حد افراط و خارج از اختيار انسان باشد و براي درمان آن ميتوان از راههاي زير كمك گرفت: 1ـ دليل و منشأ خشم را شناخت و اقدام به رفع آن نمود.
2ـ رواياتي را كه در مذمت خشم آمده، مطالعه كرد.
3ـ احاديثي را كه در ستايش و ثواب كظم غيظ وارد شده مطالعه نمود. براي نمونه پيامبر اكرم(ص) ميفرمايد: هر كه غضب خود را از مردم باز دارد، خداوند روز قيامت عذاب خود را از او باز ميدارد. 4ـ فوايد حلم و صبر را يادآور شد.
5ـ بايد دانست كه هر چه در جهان واقع ميشود همه طبق قضا و قدر الهي و به خواست خدا صورت ميگيرد و هرچه را خدا براي بنده مقرر كرده به خير و صلاح اوست. چه بسا گاهي خير و صلاح در اموري باشد كه به ظاهر سخت جلوه ميكنند. بنابراين خشم در برابر ناملايمات بيمعنا خواهد بود.
6ـ دوري از هم نشيني و مصاحبت با افراد خشمگين كه دائماً در صدد انتقام و تشفّي غيظ خود ميباشند.
 7ـ افرادي كه دلي بيمار دارند، يعني از فضايل اخلاقي دور ميباشند زودتر به خشم ميآيند بنابراين بايد در كسب فضايل اخلاقي و بصيرت كافي، سعي نمود.
8ـ هميشه به ياد داشته باشيم كه قدرت خدا بر ما قويتر از قدرت ما بر فردي است كه بر او غضب ميكنيم و ما در برابر قدرت خدا بسيار ضعيف هستيم پس بايد از اين كه مورد خشم خدا در دنيا و آخرت واقع شويم بر حذر باشيم. در آخر به حديثي از پيامبر اكرم(ص) دربارة مبارزه با خشم، اشاره ميكنيم. حضرت ميفرمايند: هرگاه يكي از شما دچار خشم شد، اگر ايستاده است، بنشيند و اگر نشسته است، بخوابد و اگر خشم او فرو ننشست، با آب سرد وضو گرفته و يا بدن را شستشو دهد كه آتش را جز آب خاموش نميكند.