چرا در قيامت عذاب زنا دو چندان است و مطابق گناهش نيست؟ چون در اين عمل احترام انسانيت و كرامت زن در اسلام را به نابودى كشيده است. فقط عذاب گناه نيست، عذاب توابع گناه نيز هست؛ شكستن حرمت انسانيت و پايمال كردن كرامت زن.
«وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهاناً»
در دوزخ دائمى است، و دائمى بودنش نيز با خوارى، زبونى، آبروريزى و بدبختى همراه است. چون خيلى‌ها به جهنم مى‌روند، اما پروردگار نمى‌فرمايد:
«وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهاناً» كسى هم به جهنم مى‌رود، به تعبير اميرالمؤمنين عليه السلام اجازه مى‌دهند حرف بزند و با ادب و گريه در جهنم مى‌گويد:
«لابكينّ عليك بكاء الفاقدين و لانادينّك أين كنت يا ولى المؤمنين و يا غاية آمال العارفين و يا غياث المستغيثين يا حبيب قلوب الصادقين يا اله العالمين» معلوم مى‌شود شدنى است. جهنمى آگاهى است كه خلود ندارد؛ چون از آيات قرآن و روايات استفاده مى‌كنيم كه عده‌اى به جهنم مى‌روند، ولى آزادشان مى‌كنند تا حرف بزنند.
اما زناكارى كه اهل توبه نبوده و به پاكسازى بدن اقدام نكرده است، وارد جهنم مى‌شود، خلود و دوام دارد و با پستى و خوارى در جهنم مى‌ماند؛ يعنى بر سرش مى‌زنند و آبرويش را مى‌ريزند و او را در جهنم به همه نشان مى‌دهند تا او خوار، پست و زبون كنند.
منبع : پایگاه عرفان
