در صراط مستقیم، سالک به آرای خودش هم تکیه نمی‌کند. شما رساله امام، رساله مرحوم آیهٔ الله بروجردی، رساله شیخ انصاری که خاتم مجتهدین بوده است و بعد از ایشان رساله هر مرجعی را که ببینید، در اکثر صفحه‌ها کلمه احتیاط ذکر شده است. آنان با بودن این همه آیات قرآن کریم و روایات و مدت مدیدی که یک فقیه مسئله‌ای را در ترازوی بحث می‌گذارد و بعد در میان شاگردانش مطرح می‌کند، آخر هم پس از دو ماه وقت صرف کردن، می‌فرماید که احتیاط این است که این کار را ترک کنید یا احتیاط این است که آن را انجام دهید. پس سالک صراط مستقیم از خودش رأی ندارد و تمام کسانی که سالک صراط حق‌اند می‌گویند رای، رای خدا و پیامبر و امام معصوم است. سالک در هیچ برنامه‌ای اضافه‌تر از آنچه که خدا فرموده نمی‌آورد. بنابراین، سلوک در صراط مستقیم یعنی ادای واجب و ترک حرام و آراسته شدن به فضائل اخلاقی و خارج نشدن از خط خدا.
سالک صراط مستقیم، موقر، مودب، باعاطفه و بامهر و محبت است و هیچ وقت هم نمی‌گوید من، بلکه همیشه می‌گوید خالق ما. او خودش را هیچ وقت طلبکار کسی نمی‌داند. البته این شیوة زندگی مقداری سخت است، به‌خصوص اگر بخواهیم مانند سالکان واله و عاشق و راه‌رفته زندگی کنیم.
منبع : پایگاه عرفان
