نقش توحيد در زينب کبري (ع) چنين بود که وقتي به يک حاكم به ظاهر قدرتمند و ستمگر برخورد مي‌کند، خيلي راحت به او مي‌فرمايد:
«يابن الطلقاء»
تو فرزند پدر و نوه جدي هستي که هر دويشان برده بودند و جد من پيامبر هر دو برده را در راه خدا آزاد کرد.
اين نقش توحيد است. اين حركت، شجاعت نيست؛ بلکه بسیار از شجاعت است. شجاعان نیز گاهي دچار ترس مي‌شوند. امروز اين حرف اهل توحيد است.
تمام جاذبه‌ها را اهل توحيد دفع مي‌کنند و فقط مجذوب حق هستند؛ به دلیل معرفتي كه به خدا دارند. اگر آدم يک مقدار آيات قرآن را راجع به حق بفهمد، ديگر حاضر نيست تحت هيچ شرايطي از او دست بردارد و فاصله بگيرد، ابداً. آن وقت است که عشق به ملاقات با او در تمام وجود شعله مي‌کشد.
منبع : پایگاه عرفان
