مشکل بيش‌تر کشورهاي جهان و کشورهاي اسلامي از دولت‌هايی ناشی می‌شود که بت‌پرست هستند و حاکميت بت را قبول کرده‌اند. مدينه و مکه در دست بت‌پرستان است؛ زیرا آن‌ها فقط آمريكا را مي‌پرستند. تمام آخوندهاي وابسته به آن دولت، بت‌پرست هستند.
حيات آن‌ها به اين بت‌ها وابسته است. آنان جلوي انبيا ايستادند و آنان را کشتند. البته اين‌ها رو در رو انبيا را نکشته‌اند؛ ولي همان‌هايي هستند که در زيارت اربعين آمده است:
«لعن الله امة سمعت بذلک فرضيت به»
جابر بن عبدالله انصاري وقتي کنار قبر امام حسين (علیه السلام) نشست در اوج گريه‌اش گفت: يا اباعبدالله! من خوشحالم که در قيامت با شما هستم. عطيه عوفي كه دانشمند بود و تفسير قرآن دارد، به جابر گفت چه مي‌گويي؟ در قيامت با شما هستم يعني چه؟ (علیه السلام)2 نفر ياران امام در اين‌جا سه شبانه روز تشنه بودند، 8 شبانه روز محاصره بودند. دستشان را قطع کردند؛ پايشان را قطع کردند. بچه شش ماهه را تير زدند؛ و سر همه را بريدند. چرا جابر کربلا نيامد؟ چون خيلي پير و نابينا بود و قدرت نداشت. جابر گفت: عطيه زود قضاوت نکن. من كنار رسول خدا نشسته بودم، بين من و پيامبر هيچ فاصله‌اي نبود. اميرمؤمنان (علیه السلام) فرمود:
«الراضي بفعل قوم کالداخل فيه معهم»
من به جهاد امام حسين (علیه السلام) راضيم. به درگيري امام حسين (علیه السلام) با بت‌پرستان يزيدي راضيم. پرستيدن يعني چه؟ يعني قبول کردن فرمان بت و به اجرا گذاشتن آن.
قرآن مجيد مي‌گويد: بت هواپرستان شيطان است.
(الَّذي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ)
حلال‌خور خداپرست است:
(يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالاً طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ)
اهل ايمان از شيطان پيروي نمي‌کنند و موحد هستند. بخش اول تشهد توحيد است. توحيد يعني چه؟ يعني «لا اله الا الله». وقتي مي‌گويم: «اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشريک له» يعني من در وجودم اول تشهد مي‌گويم: «اشهد ان لا اله الا اله»، شهادت مي‌دهم؛ يعني؛ خونم، گوشتم، فکر، عمل و اخلاقم؛ من، يعني مجموعة آنچه متعلق به وجود من است؛ من، يعني معرفتم. «اشهد»يعني اين ترکيب ظاهر و باطن من شهادت مي‌دهد.
بنابراين حضرت صادق (علیه السلام) مي‌فرمايد: نمازت را درست بخوان که وقتی سلام نماز را دادي، پروردگار نگويد: دروغ گفتي.
تو گفتي «الرحمن الرحيم»، اما خودت آدم بي‌رحم و تلخي هستي؟ کدام رحمان و رحيم.
تو گفتي وجود من شهادت مي‌دهد که تمام معبودهاي غيرخدا باطل است؛ واقعاً در زندگي تو شيطان و هواي نفس، کارگرداني ندارد؟ يعني معبود باطلي با تو بازي نمي‌کند؟
بعد از «لا اله الا الله»، «وحده لا شريك له» تأکيد مي‌کند كه اي ملائکه!، اي ذرات هستي! من معبودم يگانه است، و او فقط خداست. «لا شريک له» هيچ کسي در هيچ چيزي با او شريک نيست: نه کسي خالق است، نه کسي رازق، نه کسي ارحم الراحمين است، و نه کسي مالک يوم الدين. در کنار او، همه مملوک هستند و همة امور در دست اوست. اين بخش اول تشهد است.
بخش دوم تشهد، عبوديت است. بعد از توحيد خالص و ناب، نبوت بندگي است. ولي بندگي آن عبادتي است که خود را به پروردگار مي‌رساند و پروردگار مي‌پذيرد؛ چون عبادتی که صحيح انجام گرفته و خالص است. يعني عبادت براي «وحده لا شريک له» انجام گرفته باشد و عبدش سراسر خدايي باشد. نه اين‌که روزها غذاي معاويه را بخورد و شب‌ها به امام علي (علیه السلام) اقتدا کند. امام علي (علیه السلام) مال را بدون دليل به کسي نمي‌دهد. امام علي (علیه السلام) مانند دريا پرداخت‌کننده است، ولي به جا مي‌دهد. امام علي (علیه السلام) کار طوفاني نمي‌کند. معاويه برای حلال و حرام، ارزش قائل نيست؛ و از عمروعاص هرچه پول مي‌خواهند، مي‌بخشد.
منبع : پایگاه عرفان
