ارزش گريه نزد خداوند

مرحوم ملا احمد نراقي روايتي را نقل كرده و بعد هم اين روايت را در کتاب «طاقديس» به شعر تبديل کردند.

در اين روايت آمده است:

شعيب که يکي از انبياي خداست و اسم او هم در قرآن کريم آمده است، اهل گريه بود و براي خدا گريه مي‌کرد. يکي از پرقيمت‌ترين گريه‌ها گريه براي خداست. بهترين لحظه‌ها هم خلوت سحر است. پروردگار متعال در قرآن مجيد مي‌فرمايد:

(أَعْيُنَهُمْ تَفيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ)

معرفت بالاي ايشان نسبت به حق، باعث بود که دو چشمشان سرشار اشک باشد.

چند نوع گریه داریم از جمله «البکاء لله»، «البکاء من خشية الله»، و «البکاء من خوف الله». يکي گريه‌اش براي خدا از خشيت، يکي از خوف، يکي از شوق، و يکي از عشق و رحمت است. گرية عاشقانه، گرية فراق است.

که آنان را نشان زان بي‌نشـان داد

دوچشمي در فراقش خونفشان داد

کـه آنـان را ز حيـواني رهـانيـد

بـه اوج قــدس انسـاني رسانيـد

که چون آن تشنه کامان آب جستند

در اين تاريک شب مهتاب جستند

که كرد آن عندليبـان را به گلـزار

نکـو فکر و نکو ذکر و نکو کـار