در روايات اهل بيت در رابطه با زنان يا مردانى كه از اخلاق حسنه و نرم خوئى و گذشت برخوردار نيستند، و منش و روش آنان سبب ظلم و آزار روحى و سخت گيرى است مسائل مهمى ذكر شده كه براى نمونه به چند روايت اشاره مى شود:
رسول خدا فرمود:
«من كان له امرءة تؤذيه لم تقبل صلاتها و لا حسنة من عملها حتى تعينه و ترضيه و ان صامت الدهر و قامت و اعتقت الرقاب و انفقت الاموال فى سبيل الله و كانت اول من ترد النار، و على الرجال مثل ذلك الوزر و العذاب اذا كان لها موذيا و من صبر على سوء خلق امرءته و احتسبه عند الله كان بكل مرة يصبر عليها من الثواب مثل ما اعطى ايوب على بلائه:»
زنى كه همسرش را آزار دهد، و نسبت به او بدخلقى و سوء رفتار داشته باشد، نماز و نيكى اش و روزه و عبادتش گرچه به امتداد روزگار انجام گيرد، و برده آزاد كردنش، و انفاق اموالش در راه خدا پذيرفته نخواهد شد، و اول كسى است كه وارد آتش مى شود، مگر اين كه به يارى شوهرش در امور زندگى برخيزد و رضايت او را جلب كند.
چنين كيفرى براى مرد نيز مقرر است اگر به همسرش ستم ورزد و او را با سوء رفتارش، و بدخلقى و استبدادش بيازارد.
كسى كه بر بدخلقى زنش در راه خدا صبر كند، به هر بار صبرش پاداشى چون پاداش ايوب بر استقامتش در برابر بلاهائى كه به او وارد شد به او عنايت مى شود.
«نهى النبى (ص) ان تزين لغير زوجها فان فعلت كانت حقاً على الله عزوجل ان يحرقها بالنار:»
پيامبر از اين كه زن براى غير شوهرش آرايش كند نهى فرمود، اگر زن براى غير شوهر، زينت و خودآرائى نمايد، بر خداى بزرگ است كه او را به آتش بسوزاند. و نيز رسول خدا فرمود:
ا «لا ايما امرءة لم ترفق بزوجها و حملة على ما لا يقدر عليه و ما لا يطيق لم تقبل منها حسنة و تلقى الله و هو عليها غضبان:»
بدانيد هر زنى در امور زندگى هماهنگ با شوهرش نباشد، و بر او آنچه را در قدرتش نيست تحميل نمايد حسنه اى از او پذيرفته نخواهد شد، و خدا را در حالى كه بر او خشمگين است ديدار مى كند.
منبع : پایگاه عرفان
