سعدبن عبدالله از امام عصر (ع) روايت ميكند:
«والرجم خزى و من قد امرالله عزوجل برجمه فقد اخزاه ومن اخزاه فقد ابعده ومن ابعده فليس لاحد ان يقربه:»
سنگسارى رسوائى و افتضاح است، كسى كه خدا به سنگسار كردنش فرمان داده او را خوار و رسوا نموده و كسى را كه خوار و مفتضح كرده او را از خود دور نموده، و هركس را از خود دور كرده احدى حق ندارد او را به خود نزديك كند.
از جمله مصاديق خزى گرفتار شدن دشمن به صورتى ذليلانه بدست مؤمنان است، چنان كه براى كفار و يهود در جنگ هاى اسلامى و به ويژه زمان پيامبر پيش آمد از جمله گرفتار شدن يهود بنى النضير به دست مؤمنان كه داستانش از اين قرار است.
پيامبر به خاطر خيانت اين گروه بيست و پنج روز قلعه آنان را در محاصره گرفت، اين طائفه خائن از محاصره به جان آمدند و از پيامبر درخواست كردند كه سعدمعاذ را به عنوان حكم قرار دهد و آنان هم حكميت او را هرچه باشد بپذيرند، پيامبر پذيرفت، سعد حكم كرد كه مردان خائن اين گروه را به قتل برسانيد، زنانشان را به كنيزى بگيريد، و ثروتشان را ميان مسلمانان تقسيم كنيد، رسول خدا فرمود:
«يا سعد لقد حكمت فيهم بحكم الله من فوق سبعة ارفعه:»
اى سعد ميان اينان به حكم خدا حكم كردى.
منبع : پایگاه عرفان
