قرآن درباره زبان مى فرمايد:
دو فرشته، مأمور نوشتن كلمه هايى هستند كه از دهان شما بيرون مى آيد:
«مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ»
به اين خاطر است كه در احاديث قدسيه آمده است كه در قيامت، پروردگار به زبان مى گويد: به خودم قسم كه تو را عذابى كنم كه احدى را به اين شكل عذاب نكرده ام: زيرا از تو كلمه اى بيرون آمد كه باعث شد خون هايى به ناحق ريخته شود، اموال مردم غارت و از بين برود، آبروى مردم محترم و مؤمن لكه دار شده و خيلى ها را خانه نشين كرده است. «1» در زيارت حضرت رضا عليه السلام آمده است كه:
«صَلّى اللّهُ عَلَيْكَ يا ابَا الْحَسَنِ، صَلّى اللّهُ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ صَبَرْتَ وَ انْتَ الصّادِقُ المُصَدَّقْ قَتَلَ اللّهُ مَنْ قَتَلَكَ بِالأيْدِى وَ الألْسُنِ»
اى فرزند رسول خدا! خدا نابود كند كسانى كه زبان شان قاتل تو شد. چون نزد مأمون سعايت كردند و او را از تو ترساندند تا تصميم به قتل تو گرفت. او با دستش تو را كشت، اما ديگران با زبان شان تو را به قتل رساندند.
يكى از جمله هاى منبر حضرت مجتبى عليه السلام همين است:
«الحمد للّه الذى من تكلم سمع كلامه»
منبع : پایگاه عرفان
